photo_۲۰۲۱-۰۵-۱۷_۱۴-۲۰-۳۴

رفع گرفتگی‌های عضلانی در ورزشکاران، سالمندان و مادران باردار

منیزیم از ضروری‌ترین مواد معدنی است که در فعالیت بیش از ۳۰۰ نوع آنزیم در بدن دخالت دارد. این عنصر در واکنش‌های بیوشیمیایی بسیاری از جمله ساخت پروتئین‌ها، عملکرد عضلات و اعصاب، کنترل قند و تنظیم فشار خون در بدن نقش ایفا می‌کند. منیزیم برای تولید انرژی نیز مورد نیاز بوده و در بهبود ساختار استخوان، سنتز DNA و RNA مشارکت می‌کند.

کمک به رفع اسپاسم و گرفتگی عضلات و بهبود انتقال پیام‌های عصبی از جمله عملکردهای مهم منیزیم در بدن است. در بسیاری از موارد گرفتگی‌های عضلانی به ویژه در سالمندان، زنان باردار و ورزشکاران به دلیل کمبود منیزیم ایجاد می‌شود. مصرف منیزیم کافی می‌تواند به رفع گرفتگی‌های عضلانی در این افراد کمک ‌نماید. همچنین این ماده معدنی با افزایش جذب کلسیم در بدن، در تشکیل استخوان ها نیز نقش موثری ایفا می کند.

مطالعات متعددی تاثیرات مثبت منیزیم را در کاهش علائم سندرم پیش از قاعدگی (PMS) نشان داده اند. محققان معتقدند در بسیاری از زنان مبتلا به PMS منیزیم خون پایین‌تر از حد نرمال است و دریافت منیزیم کافی از مواد مغذی و مکمل‌ها می‌تواند باعث بهبود عوارض شود.

همچنین تخلیه منیزیم در افراد مبتلا به میگرن دیده می‌شود. مصرف مکمل منیزیم در بهبود سردردهای میگرنی و افزایش فاصله حملات بیماری مفید است.

پوکی استخوان، خستگی، اسپاسم و کرامپ های عضلانی، اضطراب، پریشانی و سندروم پیش از قاعدگی از عوارض کمبود منیزیم در بدن به شمار می رود.

مصرف مکمل‌های حاوی منیزیم باعث رفع گرفتگی‌های عضلانی در ورزشکاران، سالمندان و مادران باردار، کاهش علائم سندروم پیش از قاعدگی  (PMS) در زنان، پیشگیری از کم‌خونی و کمک به تامین انرژی مورد نیاز بدن و کاهش خستگی می‌کند.

apo-post

تاثیر مکمل ویتامین ث بر سطح قند خون در بیماران دیابتی نوع دو

ویتامین ث یکی از مهم‌ترین آنتی‌اکسیدان‌های موجود در طبیعت است. آنتی‌اکسیدا‌ن‌ها موادی هستند که مانع از رسیدن آسیب ناشی از رادیکال‌های آزاد به بدن می‌شوند. تولید رادیکال‌های آزاد با گذشت زمان از دلایل اصلی بروز فرآیند پیری بوده و می‌تواند موجب ایجاد بیماری‌های متعدد مانند سرطان، بیماری‌های قلبی و نیز بیماری‌های التهابی چون آرتریت گردد. ویتامین      ث نقش مهمی در مقابله با عوامل خارجی و تقویت سیستم ایمنی دارد. این ویتامین باعث تحریک فعالیت آنتی‌بادی‌ها و سلول‌های سیستم ایمنی مانند فاگوسیت‌ها و نوتروفیل‌ها می‌شود. همچنین ویتامین ث از سیستم قلبی عروقی در برابر آسیب ناشی از رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند. افراد دیابتی بیش‌تر از افراد عادی در معرض عوارض متعدد بیماری‌های قلبی عروقی، عصبی، کلیوی، چشمی می‌باشند. دیابت نوع دو بیماری‌ای است که می‌تواند پیامدهای مخربی داشته باشد. این بیماری که با میزان قند خون بالا تعریف می‌شود معمولاً با التهاب‌های مزمن همراه است که در نهایت می‌تواند به بیماری‌های دیگر به ویژه مشکلات قلبی عروقی منتهی شود. از آن‌جا که ویتامین ث در بسیاری از فعل و انفعالات شیمیایی به طور رقابتی جانشین گلوکز می‌شود و از گلیکوزیله شدن غیرآنزیمی پروتئین‌ها از جمله هموگلوبین و لیپوپروتئین‌ها جلوگیری می‌کند، به نظر می‌رسد در پیش‌گیری از عوارض دیابت موثر باشد.

محققان هفتاد بیمار دیابتی را که با داروی متفورمین (metformin) تحت درمان بودند را گرد آوردند تا تأثیر ویتامین ث روی کنترل میزان قند خون و میزان هموگلوبین‌های گلیکوزیله آن‌ها را مورد بررسی قرار دهند. در این مطالعه تاثیر مکمل ویتامین  ثبر روی میزان قند و چربی بیماران دیابت نوع دو مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج مطالعه نشان می‌دهد که مکمل ویتامین ث ، میزان قند و چربی خون را در بیماران دیابتی نوع دو کاهش می‌دهد. لذا مصرف آن را می‌توان به بیماران دیابتی توصیه نمود و به این وسیله باعث کاهش عوارض این بیماری خواهیم بود.

 

 

 

apo-post

سلنیوم، باعث حفظ سلامت سلول‌ها و در نهایت سلامت بدن می‌شود.

سلنیوم یک ماده معدنی است که در خاک، آب و بسیاری از غذاها یافت می‌شود. بیشتر سلنیوم مورد نیاز برای بدن از غذاهای دریایی، گندم و ماکیان به‌دست می‌آید. مکمل‌های حاوی سلنیوم نیز برای تامین سلنیوم و جبران کمبودها استفاده می‌شود. نیاز انسان‌ به این ماده معدنی اندک است اما وظایف مهمی را در بدن به عهده دارد.
سلنیوم یک آنتی اکسیدان قوی است: آنتی اکسیدان‌ها ترکیباتی هستند که از سلول‌ها در برابر آسیب رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کنند. عواملی همچون آلودگی هوا، مواجهه با اشعه ماورای بنفش خورشید، سیگار کشیدن، استرس و مصرف الکل باعث تولید بیش از حد رادیکال‌های آزاد می‌شوند، همچنین رایکال‌های آزاد در جریان فرایندهایی همچون متابولیسم در بدن تولید می‌شوند. این رادیکال‌های آزاد اضافی به سلول‌ها آسیب رسانده و در نهایت طی زنجیره‌ای از اتفاقات باعث بروز بیماری‌های مزمنی همچون بیماری‌های قلبی عروقی، آلزایمر، سرطان، پیری زودرس و سکته مغزی می‌شوند. آنتی اکسیدان‌هایی همچون سلنیوم قطع کننده این زنجیره هستند و از این طریق باعث حفظ سلامت سلول‌ها و در نهایت سلامت بدن می‌شوند. همچنین سلنیوم با داشتن خواص آنتی اکسیدانی، روند پیری سلول‌های پوست را کند کرده و به حفظ سلامت پوست کمک می‌کند.
سلنیوم می‌تواند سطح مارکرهای التهابی را در بدن کاهش دهد. این مارکرها یکی از عوامل خطر اصلی برای بروز بیماری‌های قلبی هستند.
به‌طور مثال مطالعه‌ای مروری بر ۱۶ کارآزمایی بالینی با ۴۳۳,۰۰۰ فرد مبتلا به بیماری‌های قلبی نشان داد که مصرف مکمل‌های سلنیوم سطح CRP (یکی از مارکرهای التهابی) را کاهش داده و میزان گلوتاتیون پراکسیداز که یک آنتی اکسیدان قوی است را می‌افزاید.
سلنیوم کافی باعث تقویت سیستم ایمنی می‌شود: این ماده معدنی نقش مهمی در سلامت سیستم ایمنی ایفا می‌کند. سلنیوم با خاصیت آنتی اکسیدانی،‌ به کاهش استرس اکسیداتیو و التهاب کمک کرده و سیستم ایمنی را تقویت می‌کند. مطالعات نشان می‌دهند که افزایش سطح سلنیوم خون با بهبود پاسخ‌های ایمنی مرتبط است. از طرف دیگر کمبود، به سلول‌های ایمنی آسیب رسانده و منجر به تضعیف عملکرد سیستم ایمنی می‌شود.
سلنیوم برای حفظ سلامت غده تیروئید ضروری است: سلنیوم برای عملکرد بهتر غده تیروئید ضروری است. در واقع بافت تیروئید سلنیوم بالایی نسبت به سایر ارگان‌های بدن دارد. این ماده معدنی قدرتمند به حفاظت از غده تیروئید در برابر آسیب اکسیداتیو کمک کرده و نقشی اساسی در تولید هورمون‌های تیروئیدی ایفا می‌کند. یک غده تیروئید سالم برای تنظیم متابولیسم و کنترل رشد و نمو ضروری است. کمبود سلنیوم با بیماری‌هایی همچون تیروئیدیت هاشیماتو (نوعی از هیپوتیروئیدیسم خودایمن) مرتبط بوده و مکمل آن می‌تواند اثرات مفیدی بر بیماران مبتلا به هاشیماتو داشته باشد.
سلنیوم می‌تواند به پیشگیری از افت عملکرد روانی کمک کند: بیماری آلزایمر شرایط خطرناکی است که باعث از دست دادن حافظه شده و اثرات منفی بر توانایی فکر کردن و رفتار افراد دارد. تعداد افراد مبتلا به آلزایمر رو به افزایش است و استرس اکسیداتیو در شروع و پیشرفت بیماری‌های نورولوژیک مانند پارکینسون، آلزایمر و ام اس نقش مهمی دارد. چندین مطالعه نشان می‌دهد که بیماران مبتلا به آلزایمر سطح سلنیوم خونی پایینی دارند. به‌همین دلیل آنتی اکسیدان‌های موجود در غذا و مکمل‌ها همچون سلنیوم باعث بهبود حافظه در بیماران مبتلا به آلزایمر می‌شود.
سلنیوم و تولید مثل: سلنیوم برای تولیدمثل ضروری است و کمبود شدید آن باعث ناباروری در مردان می‌شود. مصرف مکمل سلنیوم به‌همراه ویتامین C و E تحرک، تعداد و بهبود مورفولوژی اسپرم را افزایش داده و در نتیجه باعث تقویت قدرت باروری می‌شود.
هشدار مصرف:
اگر به سرطان مبتلا هستید و داروهای شیمی درمانی مصرف می‌کنید، در خصوص مصرف مکمل‌های حاوی سلنیوم با پزشک خود مشورت کنید.
از مصرف مکمل‌های حاوی سلنیوم در دوران بارداری بپرهیزید و درباره مصرف در دوران شیردهی با پزشک مشورت کنید.
در صورتیکه نیاز به جراحی دارید، از قبل پزشک خود را در جریان مصرف مکمل‌های حاوی سلنیوم قرار دهید.
منابع:
https://ods.od.nih.gov/factsheets/Selenium-Consumer/
https://www.drugs.com/mtm/selenium.html#:~:text=Selenium%20is%20used%20to%20treat,been%20approved%20by%20the%20FDA.
https://www.webmd.com/vitamins/ai/ingredientmono-1003/selenium

کمبود آهن در میان کودکان و زنان شایع است.

وقتی میزان ذخایر آهن در بدن کم شد، کم‌خونی کمبود آهن رخ می‌دهد. در این حالت گلبول‌های قرمز خون کوچکتر شده و محتوای هموگلوبین آن‌ها کاهش می‌یابد. در نتیجه خون، اکسیژن کمتری را از ریه‌ها به سایر اندام‌های بدن منتقل می‌کند. نشانه‌های کم‌خونی کمبود آهن شامل ناراحتی‌های گوارشی، ضعف، خستگی، فقدان انرژی و اختلال تمرکز و حافظه است. بعلاوه توانایی افرادی که کم‌خونی فقر آهن دارند برای کار کردن، ورزش و دفاع از بدن در برابر عفونت‌ها کمتر می‌شود. نوزادان و کودکانی که کم‌خونی فقر آهن دارند دچار اختلالات یادگیری خواهند شد.

کمبود آهن به ویژه در میان کودکان و زنان کمتر از ۵۰ سال (به دلیل قاعدگی) شایع است. همچنین کمبود آهن در افرادی که گوشت، مرغ و غذاهای دریایی نمی‌خورند، دچار خونریزی شده اند، مبتلا به بیماری‌های گوارشی هستند که با جذب ریز مغذی‌ها تداخل دارند و در افرادی که رژیم غذایی‌شان کافی نیست دیده می‌شود.

بعضی از بیماری‌های مزمن همچون آرتریت روماتوئید، بیماری التهابی روده و بعضی از انواع سرطان می‌تواند با توانایی بدن در استفاده از آهن جذب شده تداخل کند. دریافت آهن بیشتر از غذاها یا مکمل‌ها معمولا این نوع کم‌خونی را کاهش نمی‌دهد. به همین دلیل درمان اصلی، درمان بیماری زمینه‌ای است.

مصرف بیش از حد آهن می‌تواند خطرناک باشد. در افراد سالم مصرف دوزهای بالای مکمل آهن (به ویژه با معده خالی) می‌تواند باعث ناراحتی‌های گوارشی، یبوست، تهوع، درد معده، استفراغ و غش شود و همچنین جذب روی را کاهش دهد. مصرف دوزهای بسیار بالای آهن (در حد چند صد تا چندین هزار میلی‌گرم) می‌تواند باعث نارسایی اندام‌ها، کما، تشنج و مرگ شود.

بعضی افراد یک بیماری وراثتی به نام هموکروماتوزیس دارند که باعث سطح ذخایر بیش از حد آهن در بدن می‌شود. بدون درمان پزشکی در افرادی با این شرایط، مشکلات جدی از جمله سیروز کبدی، سرطان کبد و بیماری قلبی ایجاد می‌شود. افراد مبتلا به این اختلالات باید از مصرف مکمل آهن و ویتامین C خودداری کنند.

همچنین در طول بارداری حجم خون بدن زنان افزایش می‌یابد، بنابراین به آهن بیشتری هم برای خود و هم برای رشد جنین نیاز دارند. مصرف آهن کمتر در طول بارداری خطر کم‌خونی فقر آهن را در زنان و خطر تولد نوزاد کم وزن، نارس و با ذخایر محدود آهن را افزایش می‌دهد. مصرف خیلی کم آهن می‌تواند به رشد مغزی نوزادان آسیب برساند.

زنان باردار و شیرده باید مکمل آهن را تحت نظر پزشک مصرف کنند.

دریافت ناکافی آهن در کوتاه مدت علائم مشهودی به دنبال ندارد، چرا که بدن نیازش را از طریق ذخایر آهن در عضلات، طحال و مغز استخوان تامین می‌کند. اما وقتی میزان ذخایر آهن در بدن کم شد، کم‌خونی کمبود آهن رخ می‌دهد. در این حالت گلبول‌های قرمز خون کوچکتر شده و محتوای هموگلوبین آن‌ها کاهش می‌یابد. در نتیجه خون، اکسیژن کمتری را از ریه‌ها به سایر اندام‌های بدن منتقل می‌کند.

نشانه‌های کم‌خونی کمبود آهن شامل ناراحتی‌های گوارشی، ضعف، خستگی، فقدان انرژی و اختلال تمرکز و حافظه است. بعلاوه توانایی افرادی که کم‌خونی فقر آهن دارند برای کار کردن، ورزش و دفاع از بدن در برابر عفونت‌ها کمتر می‌شود. نوزادان و کودکانی که کم‌خونی فقر آهن دارند دچار اختلالات یادگیری خواهند شد.

کمبود آهن به ویژه در میان کودکان و زنان کمتر از ۵۰ سال (به دلیل قاعدگی) شایع است. همچنین کمبود آهن در افرادی که گوشت، مرغ و غذاهای دریایی نمی‌خورند، دچار خونریزی شده اند، مبتلا به بیماری‌های گوارشی هستند که با جذب ریز مغذی‌ها تداخل دارند و در افرادی که رژیم غذایی‌شان کافی نیست دیده می‌شود.

 

آهن در بسیاری از غذاها وجود دارد و بعضی از مواد غذایی نیز با آهن غنی می‌شوند. در اینجا به بهترین منابع غذایی آهن اشاره شده است:

گوشت بدون چربی، غذاهای دریایی و ماکیان

لوبیای سفید، عدس، اسفناج، لوبیا قرمز و نخود فرنگی

مغزها و بعضی از میوه‌های خشک مانند کشمش

 

آهن در مواد غذایی به دو شکل وجود دارد:

آهن هم و آهن غیر هم. آهن غیر هم در غذاهای گیاهی و محصولات غنی شده با آهن وجود دارد و گوشت قرمز، غذاهای دریایی و ماکیان حاوی هر دو نوع آهن هم و غیر هم هستند.

بدن نمی‌تواند آهن موجود در گیاهان را به اندازه غذاهای حیوانی جذب کند، به همین دلیل نیاز گیاهخواران به آهن دو برابر سایر افراد است. زمانیکه غذاهای گیاهی را به همراه گوشت قرمز، ماکیان، غذاهای دریایی و غذاهای حاوی ویتامین C همچون مرکبات، توت فرنگی، فلفل شیرین، گوجه فرنگی و بروکلی مصرف کنید، آهن گیاهان بهتر جذب می‌شود.

 

منابع:

https://ods.od.nih.gov/factsheets/Iron-HealthProfessional/

https://ods.od.nih.gov/factsheets/Iron-Consumer/

 

photo_۲۰۲۱-۰۵-۰۱_۱۱-۳۴-۴۵ (2)

افزایش سطح انرژی، تقویت سیستم ایمنی و خون‌سازی در دوران بارداری

بدن زنان باردار دارای تغییرات ایمنی و فیزیولوژیک است که آن‌ها را بیشتر در معرض ابتلا به انواع بیماری‌های حاد قرار می‌دهد. زنان باردار مبتلا به بیماری‌های سارس و مرس دچار عوارضی چون سقط جنین و زایمان زودرس شده‌اند اما در مورد بیماری کرونا هنوز اطلاعات جدیدی در دسترس نیست. تب بالا در سه ماهه اول بارداری باعث بروز نقایص و خطرات بالا در زنان باردار می‌شود.

هنگامی که باردار هستید سیستم ایمنی بدن به‌طور طبیعی برای کمک به کودک در‌حال رشد و برای جلوگیری از حمله به جنین ضعیف می‌شود. واکنش تهاجمی سیستم ایمنی بدن برای لانه‌گزینی ضروری است.

طی دوازده هفته‌ی اول بارداری سلول‌های ایمنی بدن هنگامی ‌که جنین تشکیل می‌شود، به داخل آستر رحم هجوم می‌آورند و باعث التهاب می‌شوند تا جنین کاملا تثبیت شود. طی پانزده هفته بعد در طول بارداری، سیستم ایمنی مادر ضعیف می‌شود تا سلول‌های جنین رشد و نمو یابند. برخی از این سلول‌ها‌ی جنینی آنتی ژن‌های پدر را دارند تا سلول‌های ایمنی بدن، فاکتورهای بیگانه را در معرض حمله قرار دهند.

ویتامین‌های گروه B و ویتامین C به همراه آهن در متابولیسم انرژی، عملکرد طبیعی سیستم ایمنی و کاهش خستگی در دوران بارداری نقش مهمی دارند. همچنین آهن برای تقسیم سلولی، ساخت گلبول‌های قرمز خون، هموگلوبین و انتقال اکسیژن به سلول‌های بدن ضروری است. آهن یک ماده معدنی کلیدی است که به تقویت سیستم ایمنی بدن در دوران بارداری کمک می‌کند. آهن سطح انرژی را بالا می‌برد و مقاومت بدن در برابر استرس، عفونت و بیماری را افزایش می‌دهد. استفاده از یک رژیم غذایی غنی با آهن می تواند تولید گلبول‌های بدن را افزایش دهد. مصرف وستامسن‌های گروه ب به خون‌رسانی کمک می‌کند. اولین ارگانی که در جنین تشکیل می‌شود بخش عصبی است که در ادامه مغز و نخاع تشکیل می‌شود. لوله عصبی در دو الی سه هفته اول بارداری شکل می‌گیرد و درصورتی که بارداری بدون برنامه‌ریزی باشد، مادر در این روزهای نخست از بارداریش بی‌اطلاع است. به‌همین علت توصیه می‌شود که همه زنان باید در سنین باروری مکمل فولیک‌اسید را روزانه مصرف کنند. در‌صورتی‌که سابقه تولد نوزادی با نقص سیستم عصبی وجود داشته باشد، توصیه می‌شود بیشتر از میزان توصیه شده، مصرف شود. مصرف فولیک‌اسید از تاخیر رشد داخل رحمی، تولد نوزاد نارس، وزن کم نوزادان به هنگام تولد و مشکل‌هایی مثل شکاف کام و لب جلوگیری کند.

منابع:

https://www.helmerichwomenscenter.com/pregnant-boost-immune-system-during-winter-months

https://www.familyeducation.com/immune-system-pregnancy-step-step-guide

https://www.webmd.com/cold-and-flu/immune-system-function

photo_۲۰۲۱-۰۴-۲۷_۱۶-۲۷-۲۰

B12 ویتامینی موثر در سنتز DNA و ساخت گلبول‌های قرمز

 

ویتامین B12 یا سیانوکبالامین برای متابولیسم طبیعی تمام سلول‌های بدن و افزایش سطح انرژی ضروری است. این ویتامین در سنتز DNA و ساخت گلبول‌های قرمز نقش مهمی دارد، درنتیجه کمبود B12 به‌دلیل توقف ساخته‌شدن DNA، تقسیم سلولی مختل شده و کم‌خونی مگالوبلاستیک ایجاد می‌شود. در مبتلایان به انواع کم‌خونی به علت عدم انتقال مناسب اکسیژن، فرد احساس خستگی و ضعف می‌کند.

B12 عملکرد طبیعی سلول‌های عصبی را نیز تنظیم می‌کند. کاهش سطح این ویتامین در بدن با بی‌حسی، گزگز، سوزش، سفتی و ضعف عمومی در پاها، اختلالات فکری و افسردگی همراه است. ویتامین B12 با تنظیم سطح هموسیستئین خون در پیشگیری از بیماری‌های قلبی‌عروقی مفید است. حفظ مقادیر کافی B12 به سلامت استخوان‌ها کمک می‌کند. کمبود B12 باعث کاهش چگالی استخوان و استئوپروز (پوکی‌استخوان) به‌ویژه در زنان می‌شود .در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران کمبود B12 شایع‌تر است. معمولا کمبود این ویتامین به دلیل دریافت ناکافی مواد‌غذایی حیوانی و سو‌ءجذب ایجاد می‌شود. به‌همین‌دلیل گیاه‌خواران مطلق سطوح خونی پایینی از این ویتامین را دارند و لازم است مقادیر کافی از ویتامین B12 را از طریق مکمل‌غذایی دریافت کنند.

کمبود B12 با افزایش سن بیشتر می‌شود که دلیل اصلی آن آتروفی (تحلیل) دیواره معده و یا تولید و ترشح ناکافی فاکتور داخلی معده عامل جذب ویتامین (B12) است. همچنین افرادی که تحت عمل‌های جراحی لاغری مانند بای‌پس‌معده قرار گرفته‌اند در معرض کمبود این ویتامین هستند. شواهدی وجود دارد که کمبود B12 در افراد مبتلا به کم‌کاری تیروئید شایع است. ویتامین B12 برای بارداری سالم نیز اهمیت دارد، چرا که مغز و سیستم عصبی جنین نیازمند مقادیر کافی این ویتامین در مادر است. کمبود B12 در دوران بارداری محدودیت رشد جنینی، نقص لوله عصبی و افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع دو در نوزاد را به دنبال دارد. مصرف ویتامین  B12 کمک به ساخت گلبول‌های قرمز و پیشگیری از کم‌خونی، حفظ سلامت سیستم عصبی و بهبود حافظه و تنظیم هموسیستئین خون، پیشگیری از بیماری‌های قلبی و کمک به متابولیسم طبیعی بدن می‌کند.

apo01

کمبود سلنیوم و بیماری هاشیموتو

سلنیوم یک ماده معدنی است که در خاک، آب و بسیاری از غذاها یافت می‌شود و نقش‌های مهمی را در بدن ایفا می‌کند. این ماده معدنی یک آنتی اکسیدان قوی است که از سلول‌ها در برابر آسیب رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند. چرا که این رادیکال‌های آزاد اضافی به سلول‌ها آسیب رسانده و در نهایت طی زنجیره‌ای از اتفاقات باعث بروز بیماری‌های مزمنی همچون بیماری‌های قلبی-عروقی، آلزایمر، سرطان، پیری زودرس و سکته مغزی می‌شوند. آنتی‌اکسیدان‌هایی همچون سلنیوم قطع‌کننده این زنجیره هستند و از این طریق باعث حفظ سلامت سلول‌ها و در نهایت سلامت بدن می‌شوند. همچنین سلنیوم با داشتن خواص آنتی‌اکسیدانی، روند پیری سلول‌های پوست را کند کرده و به حفظ سلامت پوست کمک می‌کند. این ماده معدنی نقش مهمی در سلامت سیستم ایمنی نیز ایفا می‌کند. سلنیوم با خاصیت آنتی‌اکسیدانی،‌ به کاهش استرس-اکسیداتیو و التهاب کمک کرده و سیستم ایمنی را تقویت می‌کند. مطالعات نشان می‌دهند که افزایش سطح سلنیوم خون با بهبود پاسخ‌های ایمنی مرتبط است. از طرف دیگر کمبود آن، به سلول‌های ایمنی آسیب رسانده و منجر به تضعیف عملکرد سیستم ایمنی می‌شود. از آنجایی که بافت تیروئید سلنیوم بالایی نسبت به سایر ارگان‌های بدن دارد این ماده معدنی برای عملکرد بهتر غده تیروئید ضروری است و نقش مهمی در ساخت هورمون فعال تیروئید (T3) به عهده دارد. کمبود سلنیوم با بیماری‌هایی همچون تیروئیدیت هاشیماتو (نوعی از هیپوتیروئیدیسم خودایمن) مرتبط بوده و مکمل آن می‌تواند اثرات مفیدی بر این بیماران داشته باشد.
شایع‌ترین نوع تیروئیدیت در انسان بیماری هاشیموتو یا تیروئیدیت مزمن لنفوسیتیک است. که یک نوع التهاب مزمن غده تیروئید می‌باشد. عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز آن دخالت دارند. مصرف بیش از اندازه‌‌ی ید، کمبود سلنیوم و برخی از بیماری‌های عفونی از مهمترین عوامل محیطی مسئول شناخته شده‌اند. در این بیماری مواد غیر طبیعی به‌نام آنتی بادی یا پادزهر از سیستم ایمنی بدن بر علیه غده تیروئید به داخل خون ترشح می‌شوند که اصطلاحا آنتی بادی ضد آنزیم پراکسیداز تیروئید نامیده می‌شود. این آنزیم برای ساخته شدن هورمون توسط غده تیروئید ضروری است.
همچنین سلنیوم برای تولیدمثل ضروری است و کمبود شدید آن باعث ناباروری در مردان می‌شود. مصرف مکمل سلنیوم به‌همراه ویتامین C و E تحرک، تعداد و بهبود مورفولوژی اسپرم را افزایش داده و در نتیجه باعث تقویت قدرت باروری می‌شود. نیاز به سلنیوم از دوران جنینی شروع می‌شود و تا سالمندی ادامه دارد. این عنصر در تکامل قلب و ریه جنین نقش دارد و ما باید ذخیره سلنیوم داشته باشیم. در غیر این‌صورت نوزاد با مشکل کمبود روبرو می‌شود. از دیگر کارکردهای سلنیوم روی عملکرد طبیعی غدد تیروئید است. در کنار ید، کمبود سلنیوم هم باعث کم کاری تیروئید می‌شود. این عنصر در ایمنی سلولی و ایمنی همورال نیز نقش دارد و کمبود آن با بروز انواع سرطان‌ها، دیابت، آرتریت روماتوئید، ناباروری در مردان همراه است. سلنیوم یکی از عناصر کمیابی است که به عنوان آنتی‌اکسیدان با خنثی کردن رادیکال‌های آزاد اکسیژن در حفاظت از سلول‌های اندوتلیال عروق خونی نقش اساسی دارد. این مطالعه با هدف تعیین و مقایسه سطوح سرمی سلنیوم در افراد مبتلا به پرهاکلامپسی و زنان حامله طبیعی برای اولین بار در ایران انجام شده است. بر اساس یافته‌های این مطالعه پره‌اکلامپسی شدید با کاهش میانگین غلظت سرمی سلنیوم همراه است و اندازه‌گیری این عنصر کمیاب می‌تواند پیش‌بینی‌کننده زودرس پره‌اکلامپسی باشد. سلنیوم یک ماده معدنی است که مقدار کمی از آن می‌تواند تاثیرات زیادی بر سلامت بگذارد.

Apovital_zarorat_masraf_vitamin_E_dar_afrad_mobtala_be_bimari_crone (2)

ضرورت مصرف ویتامین E در افراد مبتلا به بیماری کرون، اختلالات سیستم صفراوی و نارسایی پانکراس

 

ویتامین E نام  یکی از ویتامین‌های محلول در چربی است که خواص آنتی ‌اکسیدانی دارند و سلول ها را از اثرات مخرب رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کنند. سوالی که مطرح می‌شود این است که رادیکال‌های آزاد چه مولکول‌هایی هستند؟ رادیکال‌های آزاد همه روزه در جریان فعل و انفعلات داخلی بدن تولید می شوند، همچنین این مولکول‌ها از طریق عوامل محیطی مانند سیگار‌کشیدن، آلودگی هوا و اشعه ماورا بنفش خورشید وارد بدن شده و به سلول‌ها حمله می‌کنند. این ترکیبات با آسیب رساندن به سلول‌ها باعث بروز بیماری‌های قلبی‌عروقی، سرطان، آلزایمر و … می‌شوند.

ویتامین E و سایر آنتی‌اکسیدان‌ها با محدود کردن تولید رادیکال‌های آزاد در بدن از بروز بیماری‌های مزمن جلوگیری کرده یا آن را به تاخیر می‌اندازند. بعضی از مطالعات نشان داده‌اند که ویتامین E فرآیندهای مرتبط با آترواسکلروز (گرفتگی عروق) را مهار می‌کند. همچنین این ویتامین رادیکال‌های آزادی که از محیط بیرونی وارد بدن شده‌اند را در فرآیندی به نام “پاکسازی رادیکال‌های آزاد” به موادی بی خطر تبدیل می‌کند.

یکی از مهمترین نقش‌های ویتامین E تقویت سیستم ایمنی است. ویتامین E برای حفظ سلامت سلول‌های پوست، بینایی، تولید مثل، سلول‌های خونی و مغز ضروری است. با دریافت نکردن ویتامین E کافی مستعد عفونت، ضعف عضلانی، اختلال بینایی و تولیدمثل خواهید شد.

با کمبود ویتامین E سیستم‌های عصبی- عضلانی، عروقی، ایمنی و تولید مثل در معرض خطر هستند.

اگرچه کمبود ویتامین E نادر است و در افراد سالم به ندرت دیده می‌شود. از آنجایی که این ویتامین یک ویتامین محلول در چربی است افرادی که سوجذب چربی دارند در معرض خطر کمبود این ویتامین هستند. درنتیجه افراد مبتلا به بیماری کرون، سیستیک فیبروز، اختلالات سیستم صفراوی یا نارسایی پانکراس معمولا سطح خونی ویتامین E پایینی داشته و نیاز دارند که این ویتامین را از طریق مکمل دریافت کنند.

ویتامین E در میان ویتامین‌های محلول در چربی کمترین احتمال ایجاد مسمومیت را دارد. مصرف مقادیر بالا از این ویتامین (۱,۰۰۰ میلی‌گرم در روز) توانایی بدن در استفاده از سایر ویتامین‌های محلول در چربی را کاهش می­دهد. همچنین باعث اختلال در معدنی‌شدن استخوان، ذخیره بیش از حد کبدی ویتامین A و انعقاد خون می‌­شود. هر چند افراد به طور معمول این مقدار از ویتامین E را دریافت نمی‌کنند.

ویتامین E به طور طبیعی در رژیم غذایی ما وجود دارد. از آنجایی که این ویتامین تنها توسط گیاهان تولید می‌شود، روغن‌های گیاهی بهترین منابع ویتامین E هستند. همچنین مقادیر قابل توجهی از این ویتامین در مغزها، دانه‌ها و سبزیجات برگ‌ سبز وجود دارد. به یاد داشته باشید سرخ‌کردن زیاد مواد غذایی باعث از ‌بین‌رفتن ویتامین E آن‌ها می‌شود.

اگر رژیم غذایی شما حاوی جوانه گندم، مغزهای روغنی و روغن‌های گیاهی سالم (کانولا، کنجد و…) است خیالتان از بابت تامین نیاز بدنتان به این ویتامین راحت باشد.

 

apovital 18-1-1400 tarakom ostokhan post-01

ماده‌ی معدنی ضروری برای افزایش مینرالیزاسیون استخوان‌ها

منیزیم ضمن کمک به تشکیل کریستال‌های استخوانی و افزایش جذب کلسیم در بدن، برای حفظ سلامت استخوان‌ها ضروری است، به همین دلیل کمبود منیزیم یکی از عوامل کاهش رشد استخوان‌ها در کودکی و پوکی استخوان در بزرگسالی به‌شمار می‌رود. چندین مطالعه اثرات مثبتی بین دریافت منیزیم و افزایش تراکم توده استخوانی نشان داده اند.

همچنین بعضی مطالعات نشان می‌‌دهند که زنان مبتلا به سندروم پیش از قاعدگی منیزیم خونشان پایین‌تر از حد نرمال است. نتایج یک مطالعه در سال ۲۰۱۰ نشان داد که ترکیبی از مکمل منیزیم و ویتامین B6 افسردگی، اضطراب، بیخوابی و درد پستان‌ها را در این افراد کاهش می‌دهد.

در هر زمانی از زندگی که مصرف کلسیم کمتر از مقدار توصیه شده باشد توده استخوانی کاهش پیدا می‌کند. کمبود کلسیم در بزرگسالان منجر به استئوپروز (پوکی استخوان) و درنتیجه افزایش خطر شکستگی‌‌ها می‌شود. زنان (به ویژه بعد از یائسگی) بیشتر از مردان مستعد پوکی استخوان هستند. کمبود کلسیم و ویتامین D3 در کودکان نیز منجر به راشیتیسم (نرمی استخوان)، اختلالات رشد و کوتاهی قد می‌شود.

همچنین کمبود کلسیم چاقی، سرطان کولون و افزایش فشار خون را نیز به دنبال دارد.

این عنصر فراوان‌ترین ماده معدنی موجود در بدن انسان است که ۹۹% آن در استخوان‌ها و دندان‌ها و ۱% باقی مانده در خون، سلول‌های عصبی و سایر مایعات بدن یافت می‌شود. از آنجایی که کلسیم بخش عمده استخوان‌ها را تشکیل می‌دهد، دریافت روزانه آن برای داشتن استخوان‌های مستحکم و متراکم ضروری است.

مطالعات نشان می‌دهد افرادی که دچار سندرم پیش از قاعدگی (PMS) می‌شوند معمولا در رژیم غذایی‌شان کلسیم کافی دریافت نمی‌کنند. یک کارآزمایی بالینی در سال ۲۰۱۷ منتشر شد که نشان می‌داد مکمل‌یاری با کلسیم بعضی از علائم سندروم پیش از قاعدگی مانند نفخ و خستگی را بهبود می‌بخشد و علائم روانشناختی مانند تغییرات خلق، اضطراب و سردرد را تسکین می‌دهد.

 

 

post_apovital_vitamin_morede_niaz_baraye_pishgri_az_naghs_lole_asabi

ویتامین مورد نیاز برای پیشگیری از نقص لوله عصبی در کودکان

فولیک‌اسید یا ویتامین B9 یکی از ویتامین‌های ضروری از خانواده ویتامین‌های محلول در آب است. این ویتامین نقش مهمی در انجام واکنش‌های متابولیکی بدن داشته و برای ساخت گلبول‌های قرمز خون ضروری می‌باشد. افراد در تمام سنین به فولیک اسید نیاز دارند اما این نیاز در زنان قبل و در حین بارداری بسیار حیاتی‌تر است، چرا که فولیک‌اسید در تکامل جنین نقش مهمی ایفا می‌کند و کمبود آن باعث بروز ناهنجاری‌های مادرزادی می‌شود.

دریافت فولیک اسید قبل از بارداری و در ماه‌های اولیه بارداری برای پیشگیری از نقص لوله عصبی در کودکان ضروری است. نقص لوله عصبی مهمترین نقص تولد در مغز کودکان (آنسفالوپاتی) و ستون فقرات (اسپینا بیفیدا) می‌باشد. اما از آنجاییکه حدود نیمی از بارداری‌ها برنامه ریزی نشده‌اند، توصیه می‌شود همه زنان و دختران نوجوانی که می‌توانند باردار شوند ۴۰۰ mcg فولیک اسید از طریق مکمل‌ها و غذاهای غنی شده ب مصرف کنند، به همراه فولاتی که از رژیم غذایی دریافت می‌کنند. افرادی که سطح فولات خونشان پایین است احتمال بیشتری برای افسردگی دارند. به علاوه ممکن است آنها به اندازه افرادی که فولات خونشان نرمال است به درمان پاسخ ندهند. به همین دلیل مکمل فولیک اسید می‌تواند اثربخشی داروهای ضد افسردگی را در افرادی سطح خونی فولات پایین است، افزایش دهد.

مکمل فولیک اسید سطح هموسیستئین خون که یک آمینواسید مرتبط با افزایش خطر بیماری‌های قلبی عروقی است را کاهش می‌دهد. اما مکمل‌ها مستقیما نمی‌توانند خطر بیماری‌های قلبی را کاهش دهند. بعضی از مطالعات نشان می‌دهند که مکمل فولیک اسید همراه با دیگر ویتامین‌های گروه B به پیشگیری از سکته مغزی کمک می‌کند.
دریافت فولیک اسید می‌تواند خطر تولد نوزاد نارس یا نوزادان با نقص تولد، مانند انواع نقص‌های قلبی را کاهش دهد.
اختلال اوتیسم رفتار و روابط را تحت تاثیر قرار می‌دهد و معمولا در ۲ سالگی ظاهر می‌شود. بعضی مطالعات نشان می‌ دهند که دریافت مقادیر توصیه شده از فولیک اسید قبل و در ماه‌های اولیه بارداری به کاهش خطر اوتیسم در کودکان کمک می‌کند.

بعضی افراد در معرض خطر بالایی برای دریافت ناکافی فولات قرار دارند:
دختران نوجوان ۱۴-۱۸ سال، زنان ۱۹-۳۰ سال
افرادی که سوء مصرف الکل دارند.
در بیمارانی‌ که جذب مواد مغذی کاهش می‌یابد مانند سلیاک و بیماری التهابی روده
کمبود فولات نادر است اما در افرادی که به میزان کافی این ویتامین را دریافت نمی‌کنند نشانه‌های کمبود دیده می‌شود. دریافت خیلی کم فولات منجر به کم‌خونی مگالوبلاستیک می‌شود، اختلال خونی که با ضعف، خستگی، اختلال تمرکز، تحریک پذیری، سردرد، تپش قلب و کوتاه شدن تنفس همراه است. همچنین کمبود فولات باعث بروز زخم‌های باز بر روی زبان و اطراف دهان و همچنین تغییرات در رنگ پوست، مو وناخن‌ها می‌شود.
زنانی که فولات کافی دریافت نمی‌کنند در معرض خطر بالایی برای تولد نوزاد با نقص لوله عصبی قرار دارند. همچنین کمبود فولات می‌تواند احتمال تولد نوزاد نارس و یا نوزاد کم‌وزن را افزایش دهد. به همین دلیل توصیه می‌شود زنانی که می‌توانند باردار شوند روزانه مکمل فولیک اسید مصرف کنند.
کپسول‌های فولیک‌اسید آپوویتال حاوی ۸۰۰ میکروگرم فولیک اسید است که مقادیر مورد نیاز این ویتامین را در بدن تامین می‌کنند.

برای عضویت در خبرنامه ایمیل خود را وارد کنید

آپوویتال (Apovital) یکی از بهترین برندهای مکمل غذایی آلمانی است که محصولاتش را با کیفیت بالا به مصرف کنندگانش در سراسر دنیا عرضه می کند.

کانال تلگرام

۹۸-۲۱-۷۵۹۴۸+

Hosted And Designed By PPAHost.org