ویتامین ث یکی از مهمترین آنتیاکسیدانهای موجود در طبیعت است. آنتیاکسیدانها موادی هستند که مانع از رسیدن آسیب ناشی از رادیکالهای آزاد به بدن میشوند. تولید رادیکالهای آزاد با گذشت زمان از دلایل اصلی بروز فرآیند پیری بوده و میتواند موجب ایجاد بیماریهای متعدد مانند سرطان، بیماریهای قلبی و نیز بیماریهای التهابی چون آرتریت گردد. ویتامین ث نقش مهمی در مقابله با عوامل خارجی و تقویت سیستم ایمنی دارد. این ویتامین باعث تحریک فعالیت آنتیبادیها و سلولهای سیستم ایمنی مانند فاگوسیتها و نوتروفیلها میشود. همچنین ویتامین ث از سیستم قلبی عروقی در برابر آسیب ناشی از رادیکالهای آزاد محافظت میکند. افراد دیابتی بیشتر از افراد عادی در معرض عوارض متعدد بیماریهای قلبی عروقی، عصبی، کلیوی، چشمی میباشند. دیابت نوع دو بیماریای است که میتواند پیامدهای مخربی داشته باشد. این بیماری که با میزان قند خون بالا تعریف میشود معمولاً با التهابهای مزمن همراه است که در نهایت میتواند به بیماریهای دیگر به ویژه مشکلات قلبی عروقی منتهی شود. از آنجا که ویتامین ث در بسیاری از فعل و انفعالات شیمیایی به طور رقابتی جانشین گلوکز میشود و از گلیکوزیله شدن غیرآنزیمی پروتئینها از جمله هموگلوبین و لیپوپروتئینها جلوگیری میکند، به نظر میرسد در پیشگیری از عوارض دیابت موثر باشد.
محققان هفتاد بیمار دیابتی را که با داروی متفورمین (metformin) تحت درمان بودند را گرد آوردند تا تأثیر ویتامین ث روی کنترل میزان قند خون و میزان هموگلوبینهای گلیکوزیله آنها را مورد بررسی قرار دهند. در این مطالعه تاثیر مکمل ویتامین ثبر روی میزان قند و چربی بیماران دیابت نوع دو مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج مطالعه نشان میدهد که مکمل ویتامین ث ، میزان قند و چربی خون را در بیماران دیابتی نوع دو کاهش میدهد. لذا مصرف آن را میتوان به بیماران دیابتی توصیه نمود و به این وسیله باعث کاهش عوارض این بیماری خواهیم بود.