apo-post

کروم و بهبود سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)

این سندروم یک اختلال اندوکراین رایج است که زنان در سنین باروری را تحت تاثیر قرار می‌دهد و با ناباروری، چاقی، دیس‌لیپیدمی، هایپرآندروژنیسم، افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ و بیماری‌های قلبی عروقی مشخص می‌شود. در مطالعه‌ای که اثر مکمل کروم در زنان مبتلا به سندروم بررسی شد، کروم به طور قابل توجهی نمایه توده بدنی (BMI) را تا ۲٫۳۷ kg/m2 و سطح تستوسترون آزاد را تا  ۰٫۵۲ pg/mL در مقایسه با دارنما کاهش داد. در مطالعه‌ای دیگر نیز مکمل کروم توانست معیارهای مقاومت به انسولین را کاهش دهد.

 

دیس لیپیدمی:

مطالعات زیادی ارتباط بین دریافت کم کروم و افزایش سطح کلسترول را نشان داده‌اند. به همین دلیل محققان این فرضیه را مطرح کرده‌اند که مکمل کروم می‌تواند سطح لیپید خون را بهبود ‌بخشد. نتایج بعضی مطالعات نشان می‌دهند کروم سطح تری‌گلیسرید را کاهش و HDL  را افزایش می‌دهد.

 

کاهش وزن:

یک متاآنالیز در سال ۲۰۱۹ اثر مکمل کروم بر وزن را در افراد دچار چاقی و اضافه وزن بررسی کرد. شرکت‌کنندگانی که مکمل کروم را دریافت ‌کردند وزن بیشتری نسبت به گروه دارونما از دست دادند (۰٫۷۵ kg). همچنین  ۰٫۴۰ kg/m2از نمایه توده بدنی‌ (BMI ) و ۰٫۶۸% از چربی‌شان کاهش یافت. از آنجایی که کروم می‌تواند عملکرد انسولین را تقویت ‌کند مطالعات در حال بررسی این موضوع هستند که آیا افزایش دریافت کروم خطر عدم تحمل به گلوکز را کاهش می‌دهد یا خیر. یکی از مطالعات مداخله‌ای مشهور در سال ۱۹۹۷ اثر مکمل کروم را بر بیماران دیابت نوع ۲ بررسی کرده است. نتایج این مطالعه نشان داد که مکمل یاری با کروم غلظت گلوکز ناشتا، انسولین ناشتا و هموگلوبین A1c  (HbA1c) را در بیماران مبتلا به دیابت کاهش می‌دهد. در مطالعه‌ای دیگر نیز کروم باعث بهبود پاسخ انسولین به گلوکز در بزرگسال مبتلا به سندروم متابولیک شد. (سندروم متابولیک گروهی از عوامل خطر از جمله چاقی شکمی، تری‌گلیسرید بالا، HDL پایین، فشار خون بالا و افزایش سطح گلوکز ناشتا خون است که خطر بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت و سکته مغزی را افزایش می‌دهد. مقاومت به انسولین یک جزء اصلی از سندروم متابولیک است و کنترل آن هدف درمانی مهمی برای این بیماری محسوب می‌شود. البته بعضی از مطالعات نشان می‌دهند که پاسخ به مکمل کروم ممکن است در افراد مختلف متفاوت باشد، احتمالا این مکمل در افرادی که مقاومت به انسولین شدیدتر و کنترل گلایسمیک ضعیف‌تری دارند موثرتر است. کروم یکی از عناصر کمیاب است که به‌ صورت طبیعی در بسیاری از غذاها و مکمل‌های غذایی وجود دارد. مهمترین نقشی که برای کروم شناخته شده تقویت عملکرد انسولین و در نتیجه تاثیر بر متابولیسم کربوهیدرات‌، پروتئین و چربی‌ است. هرچند مکانیسم دقیق این فعالیت‌ها ناشناخته مانده اما باعث شده توجهات زیادی به سمت این ماده معدنی معطوف شود. ملح پیکولینات کروم جذب بیشتری نسبت به سایر املاح آن دارد.

 

منابع کروم:

کروم در بسیاری از غذاها از جمله انواع گوشت‌ها، صدف، جگر، سبزیجاتی مانند سیب زمینی، مغزها، مخمر آبجو، آبجو و شراب وجود دارد. غلات کامل نیز حاوی کروم هستند اما تصفیه آن‌ها موجب جدا شدن کروم همراه با جوانه و سبوس می‌شود. مقادیر کروم در مواد غذایی بسته به شرایط قلیمی (آب و خاک) منطقه و همچنین فرآیندهای کشاورزی و تولیدی متفاوت است. بسیاری از مکمل‌های مولتی ویتامینی حاوی کروم هستند، همچنین مکمل کروم به صورت تک دوز نیز وجود دارد. کمبود کروم منجر به مقاومت به انسولین و بروز برخی اختلالات لیپیدی می‌شود که این علائم با مکمل کروم تسکین می‌‌یابند. برخی مطالعات اپیدمیولوژیک سطوح پایین بافتی کروم را در بیماران دیابتی نشان می‌دهند.

 

بعضی از داروها با کروم تداخل دارند:

  • انسولین
  • متفورمین و سایر داروهای ضد دیابت
  • لووتیروکسین

مصرف همزمان کروم با انسولین، متفورمین و سایر داروهای ضد دیابت ممکن است خطر هایپوگلایسمی را افزایش دهد. همچنین مصرف همزمان کروم با لووتیروکسین نیز توصیه نمی‌شوند به همین دلیل مکمل کروم با فاصله زمانی از این داروها استفاده شود. مصرف لووتیروکسین با کروم با ۶ ساعت فاصله زمانی باشد.

 

منبع:

Elevated Intakes of Supplemental Chromium Improve Glucose and Insulin Variables in Individuals With Type 2 Diabete

 

 

 

 

 

 

apo-post

بعد از یائسگی، با کاهش سطح استروژن خون خطر ابتلا به پوکی استخوان افزایش می‌یابد.

با شروع یائسگی، بدن تولید هورمون‌های استروژن و آزادسازی ماهیانه تخمک‌ها را متوقف می‌کند. افت استروژن در بدن علائمی از جمله گرگرفتگی، تعریق شبانه، نوسانات خلقی، فقدان تمرکز، خستگی، خشکی واژن و اختلالات خواب را ایجاد می‌کند .هورمون درمانی یکی از راه‌های تسکین این علائم است. در این روش دریافت هورمون استروژن با عوارض ناشی از افت طبیعی آن در بدن مقابله می‌کند. علیرغم اثربخشی بالا، این روش معمولا خطراتی به‌همراه دارد. مصرف استروژن به‌ویژه در بلند مدت خطر ایجاد لخته‌های خونی، سکته مغزی، بیماری‌های قلبی عروقی، سرطان پستان و دهانه رحم را افزایش می‌دهد. به‌همین دلیل درمان با استروژن گزینه مناسبی برای زنان مستعد این بیماری‌ها نیست. در عوض بعضی جایگزین‌های طبیعی مانند سویا وجود دارد که در زنان قبل و بعد از دوران یائسگی توصیه می‌شود و می‌تواند علائم یائسگی را تسکین دهد، چرا که سویا حاوی ترکیباتی به نام ایزوفلاون است و اثراتی مشابه هورمون استروژن دارد. استروژن‌ها نقش مهمی در تقویت استخوان‌ها دارند. به‌همین دلیل بعد از یائسگی، با کاهش سطح استروژن خون خطر ابتلا به پوکی استخوان افزایش می‌یابد. ایزوفلاوون‌های سویا می‌توانند از فعالیت استئوکلاست‌ها (سلول‌هایی که باعث از دست رفتن توده استخوانی می‌شوند) جلوگیری کرده و از طرفی فعالیت استئوبلاست‌ها (سلول‌هایی که باعث تشکیل استخوان می‌شوند) را تحریک می‌کند. به‌همین دلیل سویا برای حفظ سلامت استخوان‌ها در افراد مبتلا به استئوپروز مفید بوده و به پیشگیری از پوکی استخوان کمک می‌کند. مصرف سویا به‌طور قابل توجهی کلسترول تام،LDL کلسترول و سطح تری‌گلیسرید را کاهش و HDL خون را نیز افزایش دهد. به این ترتیب سویا برای حفظ سلامت قلب مفید است.سویا می‌تواند اثرات پیشگیرانه‌ای بر سرطان‌های وابسته به هورمون از جمله سرطان پستان در زنان و سرطان پروستات در مردان داشته باشد. البته ممکن است اثر سویا در زنانی که در حال حاضر و یا در گذشته سابقه ابتلا به سرطان‌های وابسته به هورمون را داشته‌اند معکوس باشد، به‌همین دلیل این افراد باید در رابطه با مصرف مقادیر بالاتر سویا با پزشک خود مشورت کنند.
ایزوفلاون‌ها؛ ترکیبات موثره اصلی در سویا:
سویا حاوی ترکیباتی به نام ایزوفلاوون‌ است. ایزوفلاوون‌ها زیر مجموعه ترکیباتی گیاهی به نام فیتواستروژن‌ها هستند که همانند استروژن‌های ضعیف شده در بدن عمل می‌کنند و به همان رسپتورهای استروژن متصل می‌شوند، درنتیجه اثرات این هورمون را در بدن تقلید می‌کنند. به‌همین دلیل سویا باعث کاهش گرگرفتگی و دیگر علائم یائسگی در زنان می‌شود، هرچند این محصولات آهسته‌تر از هورمون‌درمانی تاثیرات خود را نشان می‌دهند و حداقل چندین هفته زمان می‌برد تا محصولات سویا به حداکثر کارایی خود برسند. اما بزرگترین مزیت سویا نسبت به هورمون‌درمانی این است که نه تنها خطری برای سلامتی ندارد بلکه مفید هم هست. اصلی‌ترین ایزوفلاوون‌های سویا جنیستئین و دایدزئین نام دارند .در دو متاآنالیز در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۵ یافته‌های چندین مطالعه بر روی اثرات مکمل‌های حاوی ایزوفلاوون‌های سویا بر عوارض یائسگی بررسی شدند. نتایج این دو مطالعه نشان می‌دهد که مکمل‌های حاوی ایزوفلاوون‌های سویا می‌توانند شدت گرگرفتگی را در مقایسه با دارونما به‌ترتیب تا بیش از ۲۶% و ۱۱% کاهش ‌دهند.

apo-post

کمبود آهن باعث بروز کم‌خونی، تضعیف سیستم ایمنی، افت تمرکز و عملکرد شناختی به‌خصوص در کودکان می‌شود.

کمبود آهن یکی از کمبودهای تغذیه‌ای رایج در جهان به‌ویژه کشورهای در حال توسعه به‌شمار می‌رود. کمبود آهن باعث بروز کم‌خونی، تضعیف سیستم ایمنی، افت تمرکز و عملکرد شناختی مخصوصا در کودکان می‌شود. کمبود روی نیز کاهش رشد و نمو، اختلال عملکرد سیستم ایمنی و در نتیجه افزایش خطر بروز عفونت‌ها و اسهال را به‌دنبال دارد. به‌همین دلیل مکمل یاری با آهن و روی به پیشگیری از عوارض کمبود این دو عنصر حیاتی و حفظ سلامت جامعه کمک می‌کند.

آهن برای بسیاری از فرآیندهای حیاتی بدن از جمله رشد و نمو، عملکرد طبیعی سیستم عصبی- عضلانی و سیستم ایمنی اهمیت دارد. همچنین آهن برای ساخت گلبول‌های قرمز خون و در نتیجه اکسیژن رسانی به سلول‌ها ضروری است. سلول‌های مغزی در همه سنین برای فعالیت‌های خود از آهن استفاده می‌کنند، به‌همین دلیل کودکان دچار کمبود آهن بهره‌ هوشی پایین‌تری داشته و دچار اختلال در عملکردهای شناختی، یادگیری مهارت‌های حسی- حرکتی، تمرکز و حافظه می‌شوند. بر اساس نتایج بررسی‌های انجام شده در کشور ما کمبود آهن و کم‌خونی ناشی از آن در کودکان زیر دو سال شایع است. همانطور که اشاره شد اثرات نامطلوب کم‌خونی در دوران شیرخواری و کودکی می‌تواند غیر قابل جبران باشد. کمبود آهن در کودکان علاوه بر کاهش قدرت ادراک و یادگیری، کاهش رشد طبیعی (قد و وزن) و بی اشتهایی را نیز به دنبال دارد. همچنین در کودکان مبتلا به کم‌خونی فقر آهن میزان ابتلا به بیماری‌های عفونی بیشتر است زیرا سیستم ایمنی آن‌ها قادر به مبارزه موثر با عوامل بیماری‌زا نیست. ضعف، خستگی، بی‌قراری، رنگ‌پریدگی، کمبود نفس، کم‌خونی، افت عملکرد ورزشی، تحصیلی و کاری از دیگر عوارض کمبود آهن هستند.

 

کم‌خونی فقر آهن:
شایع‌ترین نوع کم‌خونی در به علت کمبود آهن در بدن است. مغز استخوان شما برای ساخت هموگلوبین به آهن نیاز دارد. بدون آهن کافی بدن شما نمی‌تواند هموگلوبین موردنیاز برای ساخت گلبول‌های قرمز خون را بسازد. این نوع از کم‌خونی در زنان بارداری که مکمل آهن مصرف نمی‌کنند شایع است. از دست دادن خون، همانند دوره‌های قاعدگی سنگین در زنان، زخمی عمیق، سرطان و مصرف منظم مسکن‌های درد بدون نسخه به‌ویژه آسپرین که می‌تواند باعث التهاب پوشش داخلی معده و خونریزی شود نیز از عوامل ایجاد کم‌خونی ناشی از فقر آهن هستند.

 

کم‌خونی ناشی از کمبود ویتامین‌ها:

در کنار آهن بدن شما برای تولید گلبول‌های قرمز سالم و کافی، به فولات و ویتامین  B-12نیز دارد. یک رژیم غذایی بدون این ریز مغذی‌ها تولید گلبول‌های قرمز خون را کاهش می‌دهد. همچنین بعضی افراد با اینکه  B-12کافی مصرف می‌کنند اما نمی‌تواند آن را به خوبی جذب کنند و همین عامل منجر به بروز کم‌خونی می‌شود.

 

خستگی شدید:

خستگی و ضعف ناشی از کم‌خونی ممکن است آنقدری شدید باشد که از پس انجام کارهایتان به طور کامل برنیایید.

 

عوارض بارداری:

در زنان بارداری که به کم‌خونی ناشی از کمبود فولات مبتلا هستند احتمال بیشتری برای تولد نوزاد نارس وجود دارد.

 

مشکلات قلبی:

کم‌خونی منجر به ضربان قلب نامنظم و یا سریع می‌شود. وقتی که شما کم خون هستید قلبتان باید خون بیشتری را پمپ کند تا کمبود اکسیژن ایجاد شده در خون را جبران کند که در طولانی مدت منجر به بزرگ شدن و یا نارسایی قلب می‌شود.

کم‌خونی به شرایطی گفته می‌شود که در آن سطح هموگلوین خون به پایین‌تر از مقادیر نرمال افت می‌کند. وقتی غلظت هموگلوبین کم می‌شود توانایی خون برای حمل اکسیژن کاهش می‌یابد و خستگی، کاهش توانایی فعالیت بدنی، کوتاه شدن تنفس و … را به همراه دارد.

 

چه گروه‌هایی نسبت به کم‌خونی آسیب‌پذیرتراند؟

  • نوزادان و کودکان زیر ۵ سال
  • نوجوانان و زنان در سنین باروری (باردار و غیر باردار)
  • افراد بالای ۶۵ سال
apo-post

کمبود برخی از ریز مغذی‌ها منجر به احساس ضعف، خستگی، افسردگی و کمبود انرژی می‌شود.

احساس ضعف، خستگی، افسردگی و کمبود انرژی در بدن با افت عملکرد جسمی و کاهش توانایی‌ ذهنی همراه هستند و به‌دلایل متفاوتی ایجاد می‌شوند. از جمله این دلایل می‌توان به کمبود برخی ریز مغذی‌ها مانند کمبود منیزیم، آهن و ویتامین‌های B اشاره کرد. کمبود این ریز مغذی‌ها عوارضی همچون گرفتگی‌ عضلانی، کم‌خونی، افسردگی و کاهش انرژی را به‌دنبال دارد.

آهن برای بسیاری از فرآیندهای حیاتی بدن از جمله رشد و نمو، عملکرد طبیعی سیستم عصبی-عضلانی و سیستم ایمنی اهمیت دارد. در بدن شما آهن بخشی از هموگلوبین و میوگلوبین را تشکیل می‌دهد. هموگلوبین اکسیژن را درون خون حمل کرده و آن را به بافت‌ها و اندام‌ها می‌رساند. میوگلوبین نیز کمک می‌کند تا سلول‌های عضلانی اکسیژن را درون خود ذخیره کنند تا عضلات عملکرد مناسبی داشته باشند.

مواردی همچون از‌دست‌دادن خون، بارداری و کمبود آهن در رژیم غذایی باعث می‌شود که ذخایر آهن کم شده و فرد مبتلا به کم‌خونی شود. ضعف، خستگی، بی‌قراری، رنگ‌پریدگی، کمبود نفس، افت عملکرد ورزشی، تحصیلی و کاری و در نهایت کم‌خونی از عوارض کمبود آهن هستند.

زنان به دلیل خونریزی‌های ماهیانه در معرض خطر بالایی برای کم‌خونی فقر آهن قرار دارند.

منیزیم از ضروری‌ترین مواد معدنی است که در فعالیت بیش از ۳۰۰ نوع آنزیم در بدن دخالت دارد. این عنصر در واکنش‌های بیوشیمیایی بسیاری از جمله ساخت پروتئین‌ها، عملکرد عضلات و اعصاب، کنترل قند و تنظیم فشار خون در بدن نقش ایفا می‌کند. منیزیم برای تولید انرژی نیز مورد نیاز بوده و در بهبود ساختار استخوان، سنتز DNA و RNA مشارکت می‌کند.

کمک به رفع اسپاسم و گرفتگی عضلات و همچنین بهبود انتقال پیام‌های عصبی از جمله عملکردهای منیزیم در بدن است. در بسیاری از موارد گرفتگی‌های عضلانی به ویژه در سالمندان، زنان باردار و ورزشکاران به دلیل کمبود منیزیم ایجاد می‌شود و مصرف منیزیم کافی می‌تواند به رفع گرفتگی‌های عضلانی در این افراد کمک نماید. همچنین این عنصر، ضمن کمک به افزایش جذب کلسیم در بدن، در تشکیل استخوان‌ها نیز نقش موثری ایفا می‌کند.

مطالعات متعددی تاثیرات مثبت منیزیم را در کاهش تعداد حملات میگرن و تسکین علائم سندرم پیش از قاعدگی (PMS) نشان داده‌اند. محققان معتقدند در بسیاری از زنان مبتلا به سندروم پیش از قاعدگی منیزیم خون پایین‌تر از حد نرمال است و دریافت منیزیم کافی از مواد مغذی و مکمل‌های غذایی می‌تواند باعث بهبود نشانه ‌های PMS شود.

همانطور که اشاره شد تخلیه منیزیم در افراد مبتلا به سردردهای میگرنی نیز دیده می‌شود. مصرف مکمل منیزیم در بهبود سردردهای میگرنی در برخی افراد و افزایش فاصله حملات میگرن مفید است.

همچنین به‌دلیل نقش منیزیم در سیستم عصبی، کمبود این عنصر در بدن اختلالاتی همچون بی‌خوابی، افسردگی و اضطراب را به‌همراه دارد. به‌همین دلیل دریافت منیزیم کافی به ایجاد احساس آرامش و تنظیم خواب کمک می‌نماید.

ویتامین B6 در بسیاری از عملکردهای بدن نقش دارد و به عبارتی یک ویتامین “همه کاره” محسوب می‌شود. بدن برای عملکرد بیش از یکصد آنزیم درگیر در متابولیسم به‌ویژه متابولیسم پروتئین‌ها، رشد و نمو و ساخت نوروترانسمیترها به ویتامین B6 نیاز دارد. این ویتامین محلول در آب در حفظ عملکرد عصبی و شناختی نقش داشته و در خون‌سازی نیز مشارکت می‌کند، به‌طوری‌که کمبود B6 باعث خستگی، کم‌خونی و اختلالات خلق‌وخو می‌شود و مصرف مکمل آن به بهبود این علائم کمک می‌کند.

B6 یکی از ویتامین‌هایی است که کمبود آن عوارض سندروم پیش از قاعدگی را تشدید می‌کند. نتایج یک مطالعه در سال ۲۰۱۰ نشان داد که ترکیبی از مکمل منیزیم و ویتامین B6 افسردگی، اضطراب، بیخوابی و درد پستان‌ها را در این افراد کاهش می‌دهد.

 

 

apo-post

مصرف ناکافی آهن در بارداری منجر به تولید کم هموگلوبین می‌شود.

آهن نقش مهمی در بسیاری از فرآیندهای حیاتی بدن از جمله اکسیژن رسانی به سلول‌ها، حفظ عملکرد مغزی و سیستم ایمنی ایفا می‌کند. افزایش قابل ملاحظه حجم خون مادر در دوران بارداری نیاز به آهن را افزایش می‌دهد. مصرف ناکافی این ماده معدنی در بارداری منجر به تولید کم هموگلوبین و درنتیجه اکسیژن رسانی ناقص به رحم، جفت و جنین می‌شود، در نتیجه زایمان زودرس، عقب ماندگی رشد جنین، تولد نوزاد کم وزن و افت سلامت نوزاد را به‌دنبال دارد.

یکی از ترکیبات اصلی در روند تقسیم سلولی، رشد و تکامل سلول‌های بدن و تشکیل گلبول‌های قرمز خون به‌شمار می‌رود. میزان نیاز به فولیک اسید در دوران بارداری می‌یابد و نقش مهمی در تشکیل لوله عصبی جنین ایفا می‌کند. کمبود آن در مادر باردار، با افزایش وقوع ناهنجاری‌های مادرزادی شامل نقص لوله عصبی و شکاف کام و لب‌ها همراه است. به‌همین دلیل دریافت کافی آهن در بارداری ضروری می‌باشد.

همچنین دریافت میزان کافی ید در دوران بارداری برای رشد مغزی جنین ضروری بوده و با ضریب هوشی بالاتر جنین همراه است. کمبود خفیف‌ ید، باعث ایجاد نقص توجه در نوزاد می‌شود و کمبود شدیدتر، سقط جنین، زایمان زودرس، تولد نوزاد مرده، اختلال در رشد مغزی جنین، تولد نوزاد با عقب ماندگی ذهنی و جسمی را به‌دنبال دارد. ویتامین C یک ویتامین ضروری جهت تقویت سیستم ایمنی است و باعث افزایش جذب آهن نیز می‌شود. ویتامین‌های گروه B (B1، B2، B6 و B12) این ویتامین‌ها جهت ساخت طبیعی گلبول‌های سفید و قرمز، تامین انرژی، تقسیم سلولی و حفظ سلامت سیستم عصبی نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کنند.

 

منبع:

Maternal Diet and Nutrient Requirements in Pregnancy and Breastfeeding. An Italian Consensus Document

 

apo-post

ویتامین D3 با افزایش جذب کلسیم در روده‌ها و کاهش دفع از کلیه‌ها، نقش مهمی در استحکام استخوان‌ها ایفا می‌کند.

ویتامین D3 با افزایش جذب کلسیم در روده‌ها و کاهش دفع از کلیه‌ها، برای رشد و استحکام استخوان‌ها ضروری است. کمبود این ویتامین باعث ضعف و شکنندگی استخوان‌ها شده و احتمال بروز استئوپروز (پوکی استخوان) را افزایش می‌دهد. به ‌همین دلیل مکمل یاری با کلسیم و ویتامین D3 منجر به افزایش توده استخوانی، کاهش خطر پوکی استخوان و شکستگی‌ها‌ می‌شود. همچنین دریافت کلسیم و ویتامین D3 کافی در بیماران مبتلا به آرتروز توصیه می‌شود. از آنجایی که ویتامین D در بدن نقش ضد التهابی دارد و می‌تواند باعث کاهش التهاب در بیماران مبتلا به آرتروز شود.

دریافت روزانه کلسیم برای داشتن استخوان‌هایی مستحکم و متراکم ضروری است. در صورتیکه دریافت کلسیم کم باشد و یا به خوبی جذب نشود، بدن از ذخایر استخوانی برای حفظ عملکردهای بیولوژیکی خود استفاده می‌کند، توده استخوانی کاهش یافته و فرد مبتلا به پوکی استخوان می‌شود. پوکی استخوان به عنوان بخشی از فرآیند پیری است، به‌‌ویژه در زنان که بعد از سن یائسگی سطح هورمون استروژن خونشان کاهش می‌یابد. کمبود این ویتامین خطر ابتلا به پوکی استخوان و تخریب مفاصل را افزایش می‌دهد. از طرفی، دریافت مقادیر کافی از ویتامین D3، علاوه بر تحریک استخوان‌سازی و پیشگیری از پوکی استخوان، باعث کاهش تخریب مفاصل شده و با حفظ سلامت مفاصل، اثرات محافظت کننده‌ای در برابر بیماری آرتروز دارد.

ویتامین D نقش مهمی در تنظیم رشد سلولی، عملکرد سیستم عصبی- عضلانی و ایمنی دارد. همچنین این ویتامین جذب کلسیم را افزایش داده و به رشد استخوان‌ها کمک می‌کند. کمبود ویتامین D درشیرخواران و کودکان منجر به بیماری ریکتز یا راشیتیسم (نرمی استخوان) می‌شود.

apo-post

کمبود ویتامین B12 چه پیامدهایی برای سلامتی ما دارد؟

ویتامین B12 یکی از ویتامین‌های محلول در آب است که در بدن وظایف مهمی از جمله ساخت DNA، تنظیم متابولیسم و حفظ و نگهداری سلول‌های عصبی و خونی بر عهده دارد.

غذاهای حیوانی مانند انواع گوشت‌ها، تخم‌مرغ و لبنیات سرشار از B12 هستند. این ویتامین در بسیاری از مکمل‌های مولتی ویتامینی و یا  به‌صورت تک دوز نیز وجود دارد.

هیدروکلریک اسید و فاکتور داخلی معده در جذب ویتامین B12  نقش مهمی ایفا می‌کنند. به‌همین دلیل در افرادی که فاکتور داخلی و یا اسید معده‌شان به اندازه کافی تولید نمی‌شود علائم کمبود B12 ظاهر خواهد شد.

 

 

کمبود ویتامین B12 چه پیامدهایی برای سلامتی ما دارد؟

 

کمبود انرژی: به‌علت نقش ویتامین B12 در متابولیسم انرژی، کمبود این ویتامین باعث ضعف، خستگی، بی‌اشتهایی، کاهش وزن، یبوست و افت عملکرد ورزشی می‌شود.

کم‌خونی مگالوبالاستیک: کمبود B12 تقسیم سلولی و ساخت DNA را به‌ویژه در سلول‌های با سرعت تکثیر بالا در مغز استخوان تحت تاثیر قرار می‌دهد. به‌همین دلیل در این بیماران تولید گلبول‌های قرمز مختل شده و دچار کم‌خونی مگالوبلاستیک می‌شوند. در کم‌خونی مگالوبلاستیک تعداد گلبول‌های قرمز کمتر اما اندازه‌شان بزرگتر از حد نرمال است.

بیماری‌های قلبی: ویتامین B12  همراه با فولیک‌اسید و ویتامین B6 در متابولیسم هموسیستئین نقش دارد، هموسیستئین ترکیبی است که باعث افزایش خطر حمله‌های قلبی و سکته مغزی می‌شود. کمبود B12، افزایش سطح هموسیستئین خون و درنتیجه بروز بیماری‌های قلبی-عروقی را به‌همراه دارد.

اختلالات عصبی: کمبود این ویتامین ممکن است به سیستم عصبی نیز آسیب برساند، حتی در افرادی که کم‌خونی ندارند. در موراد شدید کمبود B12، مشکلات عصبی همچون بی‌حسی و مور مور شدن دست‌ها و پاها، عدم تعادل، افسردگی، گیجی، زوال عقل، آلزایمر و احساس درد در دهان و زبان اتفاق میفتد. متاسفانه بعضی از عوارض عصبی ناشی از کمبود B12 برگشت‌ناپذیر اند، به‌همین دلیل تشخیص و درمان هرچه سریعتر آن ضروری است. ممکن است تجمع هموسیستئین در خون علت بروز آلزایمر و زوال عقل در کمبود B12 باشد.

کمبود ویتامین B12 در نوزادان، نارسایی رشد، مشکلات حرکتی و کم‌خونی مگالوبلاستیک را به‌دنبال دارد.

 

 

افرادی که ممکن است ویتامین B12 کافی دریافت نکنند یا در جذب آن مشکل داشته باشند:

 

بسیاری از سالمندان، در معده‌شان هیدروکلریک اسید کافی برای جذب B12 موجود در غذاها ندارند. به‌همین دلیل افراد بالای ۵۰ سال باید ویتامین B12 بیشتری از طریق غذاهای غنی‌شده و یا مکمل‌ها دریافت کنند، چرا که در بسیاری از موارد بدن آن‌ها نمی‌تواند این ویتامین را به اندازه کافی جذب کند.

افرادی که به هر دلیلی اسید معده‌شان کم است. (هیپوکلریدریا/ آکلریدریا)

افرادی که به اندازه کافی فاکتور داخلی معده برای جذب ویتامین B12 را تولید نمی‌کنند، به‌دلیل کمبود این ویتامین دچار کم‌خونی پرنیشیوز (کشنده) می‌شوند.

افرادی که جراحی‌های معدی-روده‌ای همچون جراحی‌های کاهش وزن انجام داده‌اند و یا افرادی که اختلالات گوارشی مانند بیماری کرون یا سلیاک دارند، B12 کمتری جذب می‌کنند.

منبع ویتامین B12 غذاهای حیوانی است و غذاهای گیاهی این ویتامین را ندارند. به‌همین دلیل افرادی که رژیم‌های غذایی بر پایه گیاهخواری است دچار کمبود B12 می‌شوند. فرزندان مادران باردار و یا شیردهی که گیاهخوار هستند نیز ممکن است کمبود B12 داشته باشند. همه موارد ذکر شده خطر کمبود ویتامین B12 را افزایش می‌دهد.

 

 

داروهای می‌توانند جذب B12 را در بدن کاهش دهند و بهتر است با فاصله زمانی از این مکمل مصرف شوند:

 

کلرامفنیکل (نوعی آنتی بیوتیک)

داروهای مهارکننده پمپ پروتون از جمله امپرازول و لانزوپرازول و همچنین داروهای رانیتیدین، فاموتیدین و سیمتیدین که برای کاهش اسید معده و درمان زخم‌های معده مورد استفاده قرار می‌گیرند.

متفورمین

 

 

 

apo-post

آلفا لیپوئیک اسید به درمان نوروپاتی در بیماران مبتلا به دیابت کمک می‌کند.

آلفا‌لیپوئیک‌اسید:

در بدن نقش‌های آنتی‌اکسیدانی و ضد التهابی دارد. آلفا‌لیپوئیک‌اسید باعث پیشگیری از آسیب‌های ناشی از افزایش سن بر پوست و سیستم عصبی شده و به درمان نوروپاتی در بیماران مبتلا به دیابت کمک می‌کند.

آلفالیپوئیک‌اسید (ALA) یک آنتی‌اکسیدان مشتق از اسید‌کاپریلیک است. این ماده در میتوکندری سنتز می‌شود و به‌عنوان یک کوفاکتور نقش اساسی دارد و به تجزیه مواد مغذی آنزیمی کمک می‌کند.  متشکل از یک گروه عملکردی دیتیول است که با کاهش فرم‌های اکسید شده دیگر آنتی‌اکسیدان‌ها، گونه‌های واکنش‌پذیر اکسیژن (ROS) را از بین می‌برد. ترکیب ارگانو سولفور در سال ۱۹۳۷ هنگامی کشف شد که دانشمندان نوعی باکتری را کشف کردند که از آب سیب‌زمینی برای تولید مثل استفاده می‌کند.

اخیراً به عنوان یک آنتی‌اکسیدان شهرت پیدا کرده است. دی هیدرولیپوات در شکل کاهش یافته خود واکنش نشان می‌دهد و ROS را خنثی می‌کند، مانند رادیکال‌های سوپراکسید‌، اکسیژن تک و رادیکال‌های هیدروکسیل. بنابراین، در چندین شرایط مرتبط با استرس اکسیداتیو مانند ایسکمی جریان خون مجدد یا آسیب تابش بسیار مفید است.

ثانیاً ، مطالعات بی‌شماری از نقش ALA در درمان نوروپاتی دیابتی به شدت پشتیبانی کرده‌اند. این کار را با تقویت گشاد‌شدن عروق وابسته به اندوتلیوم با واسطه اکسید‌نیتریک انجام می‌دهد، بنابراین گردش خون در بیماران مبتلا به پلی نوروپاتی دیابتی را بهبود می‌بخشد. بعلاوه، نشان داده شده است که ALA هنگام استفاده از آووکادو، دانه‌های سویا و تولید پروستاگلاندین E-2 را که سیتوکین اصلی در پاتوژنز التهاب است، مهار می‌کند.

همچنین، ALA دارای یک خاصیت عالی کلات آهن است. گروه‌های تیول موجود در ALA وظیفه کلات‌زدن آهن‌ها را بر عهده دارند. با افزایش سطح گلوتاتیون در داخل سلول‌ها، ALA و دی هیدرولیپوات سموم مختلف، به‌ویژه فلزات سمی را در بدن دفع می‌کنند. اسید‌لیپوئیک به طور ترجیحی به روی، سرب و مس متصل می‌شود. از طرف دیگر، دی‌هیدرولیپوات با Fe ، Zn ، Hg ،  Pb و Cu کمپلکس تشکیل می‌دهند.

تاکنون،ALA قوی‌ترین شواهد از اثر درمانی آن در نوروپاتی دیابتی و شرایط استرس اکسیداتیو دارد. هنوز هم نیاز به مطالعات بیشتر در مورد مزایای آن در سایر شرایط مانند HIV / AIDS ، بیماری کبدی و کاهش وزن وجود دارد. طبق FDA ، گزارش شده است که ALA ایمن و مثر است و موارد امیدوار کننده ای وجود دارد که می‌تواند در مطالعات آینده مورد بررسی قرار گیرد.

 

مدیریت:

ALA به صورت مکمل خوراکی و تزریق داخل وریدی در دسترس است. مطالعات فرض می‌کنند که خواص درمانی امیدوار کننده در چندین شرایط، از جمله دیابت نوع ۱ و ۲٫

خوراکی: داده‌ها نشان می‌دهد مکمل خوراکی روزانه ۳۰۰ میلی گرم ALA طی ۳ ماه به ترتیب بینایی عملکردی را در بیماران نوع ۱ و نوع ۲ حفظ و بهبود می‌بخشد.

تزریق داخل وریدی: این مطالعه شواهدی را برای درمان IV 600 میلی گرم روزانه در بهبود علائم نوروپاتیک مثبت و نقص نوروپاتیک نشان می‌دهد.

 

عوارض جانبی:

ALA یک مکمل ایمن و بدون هیچگونه تأثیر جانبی محسوب می‌شود. یک مطالعه از ایمنی دارویی که در آن یک فرد بالغ می‌تواند حداکثر ۲۴۰۰ میلی گرم مصرف کند بدون اینکه عارضه جانبی مضر داشته باشد، حمایت می‌کند. دوزهای بالای ALA توصیه نمی‌شود زیرا هیچ مزیت اضافی ندارد.

تاکنون، مطالعات کمی ایمنی مکمل ALA را در زنان باردار یا کودکان تجزیه و تحلیل کرده اند. بنابراین، به این جمعیت‌ها توصیه می‌شود که هنگام ارائه مصرف ALA، با ارائه دهندگان خدمات بهداشتی خود مشورت کنند.

 

موارد منع مصرف:

مطالعات بسیار کمی در مورد موارد منع مصرف ALA وجود داشت. اما، به دلیل اثرات سوverse ALA بر روی حیوانات و به‌دلیل اثرات فیزیولوژیکی ALA، در صورت داشتن شرایط زیر باید قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید:

بیماری کبد

مصرف مقادیر زیاد الکل

دیابتی (ALA باعث کاهش قند خون می شود)

یک اختلال تیروئید ، یا کمبود تیامین.

 

مسمومیت:

به طور کلی ALA به عنوان یک داروی بی‌خطر در نظر گرفته می‌شود. دوز روزانه ۲۰۰ تا ۲۴۰۰ میلی‌گرم در روز ALA بدون عوارض جانبی بی‌خطر تلقی می‌شود. با این‌حال‌، هیچ دوز ایمنی در کودکان گزارش نشده است.

 

 

apo post

چرا ویتامین D را ویتامین آفتاب می‌نامیم؟

ویتامین D یکی از ویتامین‌های محلول در چربی مهم است که منابع غذایی کمی دارد. در شرایط طبیعی، این ویتامین با تابش نور خورشید به سطح پوست در بدن تولید می‌شود اما به‌خاطر آلودگی هوا و دریافت نکردن نور کافی، بدن ما قادر به ساخت ویتامین D نیست، به‌همین دلیل امروزه کمبود این ویتامین در سراسر جهان شایع شده است. این درحالی است که کمبود ویتامین D زمینه‌ساز ابتلا به بسیاری از بیماری‌های مزمن و عفونی می‌باشد. در نتیجه ضروری است نیاز روزانه بدن به این ویتامین از طریق مکمل‌های غذایی تامین شود.

مصرف روزانه ۱۰۰۰ IU ویتامین D برای تامین نیاز بدن و پیشگیری از بروز کمبود مناسب است، هرچند که در بعضی افراد از جمله سالمندان دریافت بیش از این مقدار نیز توصیه می‌شود. اگر بنا به صلاح‌دید پزشک، نیاز بیشتری دارید روزانه ۲ عدد قرص ویتامین D3 1000 مصرف کنید.

 

ویتامین D و استخوان‌ها:

این ویتامین باعث افزایش جذب و کاهش دفع کلسیم می‌شود. به‌همین دلیل نقش پر رنگی در حفظ کلسیم مورد نیاز بدن ایفا می‌کند. ویتامین D با تحریک استخوان‌سازی و جلوگیری از خروج کلسیم از استخوان‌ها نیز باعث افزایش تراکم توده استخوانی و پیشگیری از پوکی استخوان می‌شود. دریافت ویتامین D کافی توان جسمی را در بدن افزایش داده و با بهبود عملکرد و ارتقا کیفیت زندگی همراه است. همچنین این ویتامین برای رشد استخوانی در دوران رشد ضروری می‌باشد و کمبود آن باعث کاهش رشد قدی و ابتلا به بیماری راشیتیسم در کودکان می‌شود.

 

ویتامین D و سیستم ایمنی:

ویتامین D جزء مهمی از سیستم ایمنی بدن به‌شمار می‌رود. محققین بر این باورند که ارتباط مثبتی میان کمبود ویتامین D  و ابتلا به بسیاری از بیماری‌های مزمن از جمله بیماری‌های خود ایمنی، سرطان، بیماری‌های قلبی- عروقی، دیابت نوع ۲ و افسردگی وجود دارد. همچنین کمبود ویتامین D احتمال ابتلا به بیماری‌های عفونی به‌ویژه کووید-۱۹ و آنفولانزا را افزایش می‌دهد. سیستم ایمنی افرادی که ویتامین D کافی دریافت نمی‌کنند در برابر عفونت ضعیف‌تر بوده و احتمال ابتلا به نوع شدید بیماری در آن‌ها بیشتر است.

 

با ویتامین D بیشتر آشنا شویم:

ویتامین D یکی از ویتامین‌های محلول در چربی است که در شرایط طبیعی با تابش نور خورشید به سطح پوست در بدن تولید می‌شود. به همین دلیل در این مقاله ویتامین D را ویتامین آفتاب معرفی کرده‌ایم. اما به دلیل بهره برداری نادرست از پیشرفت‌های به وجود آمده در جامعه مدرن، آلودگی‌ هوا تا حد زیادی ما را از دریافت نور خوشید محروم کرده است. در نتیجه اخیرا ویتامین D بیشتر بر سر زبان‌ها افتاده و کمبود آن شایع شده است.

ویتامین D باعث افزایش جذب کلسیم و کاهش دفع آن می‌شود و از همین راه سطح خونی کلسیم را در بدن حفظ می‌کند. این ویتامین برای رشد استخوانی مورد نیاز است و مقادیر ناکافی از آن باعث راشیتیسم در کودکان، نرمی استخوان در بزرگسالان و پوکی استخوان در سالمندان می‌شود.

این ویتامین وظایف دیگری هم در بدن بر عهده دارد که از مهمترین آن‌ها تقویت سیستم ایمنی است. همچنین ویتامین D عملکرد عروق و سلامت سلول‌های قلبی را حفظ می‌کند و التهاب و مقاومت به انسولین را کاهش می‌دهد.  به همین دلیل کمبود آن با بروز بیماری‌های مختلفی همراه است.

 

چگونه ویتامین D مورد نیاز بدنمان را تامین کنیم؟

همانطور که اشاره شد بهترین راه برای تامین ویتامین D قرار گرفتن در معرض نور خورشید است و غذاها معمولا نمی‌توانند نیاز ما به این ویتامین را تامین کنند چرا که ویتامین D منابع غذایی کمی دارد. روغن جگر ماهی کاد، انواع ماهی‌های روغنی به ویژه ماهی سالمون و ماکرل و به میزان کم زرده تخم مرغ حاوی این ویتامین هستند. از آنجایی که مواجهه با نور خورشید به دلایل مختلفی ازجمله آلودگی‌های محیطی کاهش یافته، بهترین گزینه برای پیشگیری از کمبود، مصرف منظم مکمل‌های حاوی ویتامین D و مواد غذایی غنی شده با این ویتامین از جمله لبنیات غنی شده می‌باشد.

 

کمبود ویتامین D چه عوارضی دارد؟

امروزه کمبود ویتامین D بسیار شایع شده‌است و این کمبود عواقب بسیاری به دنبال دارد. محققان ارتباط مثبتی بین کمبود ویتامین D  و سرطان، بیماری‌های خود ایمنی، قلبی و عروقی، عفونی، آنفولانزا، زوال عقل و دیابت نوع ۲ مشاهده کرده‌اند. همچنین سطح خونی پایین این ویتامین می‌تواند یکی ازعوامل خطر بروز افسردگی‌ نیز باشد. بعضی از مطالعات نشان داده‌اند افرادی که مبتلا به افسردگی هستند و داروهای ضد افسردگی مصرف می‌کنند سطح خونی ویتامین D پایین‌تری دارند. یافته‌های یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ نشان داد مکمل‌یاری با ویتامین D باعث بهبود برخی از علائم افسردگی می‌شود.

بسیاری از فواید ویتامین D  به دلیل ویژگی‌های آنتی‌اکسیدانی این ویتامین می‌باشد.

 

افرادی که بیش از سایرین در معرض خطر کمبود ویتامین D هستند:

شیرخواران

سالمندان

افرادی که پوست تیره دارند

افراد مبتلا به بیماری‌های التهابی روده یا هر بیماری که منجر به سوجذب چربی شود

افراد چاق

کسانی که تحت جراحی بای پس معده قرار گرفته اند

مصرف طولانی مدت داروهای ضد تشنج

 

مسمومیت با ویتامین D:

مسمومیت با ویتامین D  در صورت دریافت بیش از ۴۰۰۰  واحد از این ویتامین در روز ایجاد می‌شود که با افزایش سطح کلسیم خون و رسوب آن در بافت‌های نرم از جمله کلیه همراه است. سردرد، اختلالات گوارشی (استفراغ و…) و در موارد شدیدتر سنگ کلیه و شکنندگی استخوان در مسمومیت با این ویتامین دیده می‌شود. پس مکمل‌های ویتامین D را بیش از مقادیر توصیه شده توسط پزشک و یا دستورالعمل‌های ارائه شده مصرف نکنید.

توصیه بر این است که همه افراد بزرگسال برای پیشگیری از کمبود این ویتامین روزانه یک عدد قرص ۱۰۰۰-۲۰۰۰ واحدی یا ماهانه یک عدد قرص ۵۰,۰۰۰ واحدی ویتامین D دریافت کنند. تحقیقات نشان می‌دهد دریافت روزانه یک عدد قرص ۱۰۰۰-۲۰۰۰ واحدی بهتر از دریافت مگادوز آن یعنی  ۵۰,۰۰۰ واحد در ماه است. اما افرادی که طبق نتایج آزمایشگاهی دچار کمبود ویتامین D هستند، برای جبران کمبود نیاز به مقادیر بالاتری از این ویتامین داشته و باید بر اساس توصیه پزشک مصرف مکمل را شروع کنند.

 

منابع:

https://ods.od.nih.gov/factsheets/VitaminD-HealthProfessional/#:~:text=An%20analysis%20of%20data%20from,%E2%80%9319%20years%20%5B40%5D.

Krause’s Food and the Nutrition Care Process

apovital-1400.3.22 (2)-01

کروم و بهبود اختلال در تحمل گلوکز و دیابت

از آنجایی که کروم می‌تواند عملکرد انسولین را تقویت ‌کند مطالعات در حال بررسی این موضوع هستند که آیا افزایش دریافت کروم خطر عدم تحمل به گلوکز را کاهش می‌دهد یا خیر.

یکی از مطالعات مداخله‌ای مشهور در سال ۱۹۹۷ اثر مکمل کروم را بر بیماران دیابت نوع ۲ بررسی کرده است. نتایج این مطالعه نشان داد که مکمل یاری با کروم غلظت گلوکز ناشتا، انسولین ناشتا و هموگلوبین A1c  (HbA1c) را در بیماران مبتلا به دیابت کاهش می‌دهد. در مطالعه‌ای دیگر نیز کروم باعث بهبود پاسخ انسولین به گلوکز در بزرگسال مبتلا به سندروم متابولیک شد. (سندروم متابولیک گروهی از عوامل خطر از جمله چاقی شکمی، تری‌گلیسرید بالا، HDL پایین، فشار خون بالا و افزایش سطح گلوکز ناشتا خون است که خطر بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت و سکته مغزی را افزایش می‌دهد. مقاومت به انسولین یک جزء اصلی از سندروم متابولیک است و کنترل آن هدف درمانی مهمی برای این بیماری محسوب می‌شود).

البته بعضی از مطالعات نشان می‌دهند که پاسخ به مکمل کروم ممکن است در افراد مختلف متفاوت باشد، احتمالا این مکمل در افرادی که مقاومت به انسولین شدیدتر و کنترل گلایسمیک ضعیف‌تری دارند موثرتر است.

کروم یکی از عناصر کمیاب است که به‌ صورت طبیعی در بسیاری از غذاها و مکمل‌های غذایی وجود دارد. مهمترین نقشی که برای کروم شناخته شده تقویت عملکرد انسولین و در نتیجه تاثیر بر متابولیسم کربوهیدرات‌، پروتئین و چربی‌ است. هرچند مکانیسم دقیق این فعالیت‌ها ناشناخته مانده اما باعث شده توجهات زیادی به سمت این ماده معدنی معطوف شود. ملح پیکولینات کروم جذب بیشتری نسبت به سایر املاح آن دارد.

 

منابع کروم:

کروم در بسیاری از غذاها از جمله انواع گوشت‌ها، صدف، جگر، سبزیجاتی مانند سیب زمینی، مغزها، مخمر آبجو، آبجو و شراب وجود دارد. غلات کامل نیز حاوی کروم هستند اما تصفیه آن‌ها موجب جدا شدن کروم همراه با جوانه و سبوس می‌شود.

مقادیر کروم در مواد غذایی بسته به شرایط قلیمی (آب و خاک) منطقه و همچنین فرآیندهای کشاورزی و تولیدی متفاوت است. بسیاری از مکمل‌های مولتی ویتامینی حاوی کروم هستند، همچنین مکمل کروم به صورت تک دوز نیز وجود دارد.

کمبود کروم منجر به مقاومت به انسولین و بروز برخی اختلالات لیپیدی می‌شود که این علائم با مکمل کروم تسکین می‌‌یابند. برخی مطالعات اپیدمیولوژیک سطوح پایین بافتی کروم را در بیماران دیابتی نشان می‌دهند.

 

بعضی از داروها با کروم تداخل دارند:

  • انسولین
  • متفورمین و سایر داروهای ضد دیابت
  • لووتیروکسین

مصرف همزمان کروم با انسولین، متفورمین و سایر داروهای ضد دیابت ممکن است خطر هایپوگلایسمی را افزایش دهد. همچنین مصرف همزمان کروم با لووتیروکسین نیز توصیه نمی‌شوند به همین دلیل مکمل کروم با فاصله زمانی از این داروها استفاده شود. مصرف لووتیروکسین با کروم با ۶ ساعت فاصله زمانی باشد.

 

کروم و بهبود سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS):

این سندروم یک اختلال اندوکراین رایج است که زنان در سنین باروری را تحت تاثیر قرار می‌دهد و با ناباروری، چاقی، دیس‌لیپیدمی، هایپرآندروژنیسم، افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ و بیماری‌های قلبی عروقی مشخص می‌شود. در مطالعه‌ای که اثر مکمل کروم در زنان مبتلا به سندروم بررسی شد، کروم به طور قابل توجهی نمایه توده بدنی (BMI) را تا ۲٫۳۷ kg/m2 و سطح تستوسترون آزاد را تا  ۰٫۵۲ pg/mL در مقایسه با دارنما کاهش داد. در مطالعه‌ای دیگر نیز مکمل کروم توانست معیارهای مقاومت به انسولین را کاهش دهد.

 

دیس لیپیدمی:

مطالعات زیادی ارتباط بین دریافت کم کروم و افزایش سطح کلسترول را نشان داده‌اند. به همین دلیل محققان این فرضیه را مطرح کرده‌اند که مکمل کروم می‌تواند سطح لیپید خون را بهبود ‌بخشد. نتایج بعضی مطالعات نشان می‌دهند کروم سطح تری‌گلیسرید را کاهش و HDL  را افزایش می‌دهد.

 

کاهش وزن:

یک متاآنالیز در سال ۲۰۱۹ اثر مکمل کروم بر وزن را در افراد دچار چاقی و اضافه وزن بررسی کرد. شرکت‌کنندگانی که مکمل کروم را دریافت ‌کردند وزن بیشتری نسبت به گروه دارونما از دست دادند (۰٫۷۵ kg). همچنین  ۰٫۴۰ kg/m2از نمایه توده بدنی‌ (BMI ) و ۰٫۶۸% از چربی‌شان کاهش یافت.

 

منابع:

Elevated Intakes of Supplemental Chromium Improve Glucose and Insulin Variables in Individuals With Type 2 Diabete

 

 

 

 

برای عضویت در خبرنامه ایمیل خود را وارد کنید

آپوویتال (Apovital) یکی از بهترین برندهای مکمل غذایی آلمانی است که محصولاتش را با کیفیت بالا به مصرف کنندگانش در سراسر دنیا عرضه می کند.

کانال تلگرام

۹۸-۲۱-۷۵۹۴۸+

Hosted And Designed By PPAHost.org