آلفا‌لیپوئیک‌اسید:

در بدن نقش‌های آنتی‌اکسیدانی و ضد التهابی دارد. آلفا‌لیپوئیک‌اسید باعث پیشگیری از آسیب‌های ناشی از افزایش سن بر پوست و سیستم عصبی شده و به درمان نوروپاتی در بیماران مبتلا به دیابت کمک می‌کند.

آلفالیپوئیک‌اسید (ALA) یک آنتی‌اکسیدان مشتق از اسید‌کاپریلیک است. این ماده در میتوکندری سنتز می‌شود و به‌عنوان یک کوفاکتور نقش اساسی دارد و به تجزیه مواد مغذی آنزیمی کمک می‌کند.  متشکل از یک گروه عملکردی دیتیول است که با کاهش فرم‌های اکسید شده دیگر آنتی‌اکسیدان‌ها، گونه‌های واکنش‌پذیر اکسیژن (ROS) را از بین می‌برد. ترکیب ارگانو سولفور در سال ۱۹۳۷ هنگامی کشف شد که دانشمندان نوعی باکتری را کشف کردند که از آب سیب‌زمینی برای تولید مثل استفاده می‌کند.

اخیراً به عنوان یک آنتی‌اکسیدان شهرت پیدا کرده است. دی هیدرولیپوات در شکل کاهش یافته خود واکنش نشان می‌دهد و ROS را خنثی می‌کند، مانند رادیکال‌های سوپراکسید‌، اکسیژن تک و رادیکال‌های هیدروکسیل. بنابراین، در چندین شرایط مرتبط با استرس اکسیداتیو مانند ایسکمی جریان خون مجدد یا آسیب تابش بسیار مفید است.

ثانیاً ، مطالعات بی‌شماری از نقش ALA در درمان نوروپاتی دیابتی به شدت پشتیبانی کرده‌اند. این کار را با تقویت گشاد‌شدن عروق وابسته به اندوتلیوم با واسطه اکسید‌نیتریک انجام می‌دهد، بنابراین گردش خون در بیماران مبتلا به پلی نوروپاتی دیابتی را بهبود می‌بخشد. بعلاوه، نشان داده شده است که ALA هنگام استفاده از آووکادو، دانه‌های سویا و تولید پروستاگلاندین E-2 را که سیتوکین اصلی در پاتوژنز التهاب است، مهار می‌کند.

همچنین، ALA دارای یک خاصیت عالی کلات آهن است. گروه‌های تیول موجود در ALA وظیفه کلات‌زدن آهن‌ها را بر عهده دارند. با افزایش سطح گلوتاتیون در داخل سلول‌ها، ALA و دی هیدرولیپوات سموم مختلف، به‌ویژه فلزات سمی را در بدن دفع می‌کنند. اسید‌لیپوئیک به طور ترجیحی به روی، سرب و مس متصل می‌شود. از طرف دیگر، دی‌هیدرولیپوات با Fe ، Zn ، Hg ،  Pb و Cu کمپلکس تشکیل می‌دهند.

تاکنون،ALA قوی‌ترین شواهد از اثر درمانی آن در نوروپاتی دیابتی و شرایط استرس اکسیداتیو دارد. هنوز هم نیاز به مطالعات بیشتر در مورد مزایای آن در سایر شرایط مانند HIV / AIDS ، بیماری کبدی و کاهش وزن وجود دارد. طبق FDA ، گزارش شده است که ALA ایمن و مثر است و موارد امیدوار کننده ای وجود دارد که می‌تواند در مطالعات آینده مورد بررسی قرار گیرد.

مدیریت:

ALA به صورت مکمل خوراکی و تزریق داخل وریدی در دسترس است. مطالعات فرض می‌کنند که خواص درمانی امیدوار کننده در چندین شرایط، از جمله دیابت نوع ۱ و ۲٫

خوراکی: داده‌ها نشان می‌دهد مکمل خوراکی روزانه ۳۰۰ میلی گرم ALA طی ۳ ماه به ترتیب بینایی عملکردی را در بیماران نوع ۱ و نوع ۲ حفظ و بهبود می‌بخشد.

تزریق داخل وریدی: این مطالعه شواهدی را برای درمان IV 600 میلی گرم روزانه در بهبود علائم نوروپاتیک مثبت و نقص نوروپاتیک نشان می‌دهد.

عوارض جانبی:

ALA یک مکمل ایمن و بدون هیچگونه تأثیر جانبی محسوب می‌شود. یک مطالعه از ایمنی دارویی که در آن یک فرد بالغ می‌تواند حداکثر ۲۴۰۰ میلی گرم مصرف کند بدون اینکه عارضه جانبی مضر داشته باشد، حمایت می‌کند. دوزهای بالای ALA توصیه نمی‌شود زیرا هیچ مزیت اضافی ندارد.

تاکنون، مطالعات کمی ایمنی مکمل ALA را در زنان باردار یا کودکان تجزیه و تحلیل کرده اند. بنابراین، به این جمعیت‌ها توصیه می‌شود که هنگام ارائه مصرف ALA، با ارائه دهندگان خدمات بهداشتی خود مشورت کنند.

موارد منع مصرف:

مطالعات بسیار کمی در مورد موارد منع مصرف ALA وجود داشت. اما، به دلیل اثرات سوverse ALA بر روی حیوانات و به‌دلیل اثرات فیزیولوژیکی ALA، در صورت داشتن شرایط زیر باید قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید:

بیماری کبد

مصرف مقادیر زیاد الکل

دیابتی (ALA باعث کاهش قند خون می شود)

یک اختلال تیروئید ، یا کمبود تیامین.

مسمومیت:

به طور کلی ALA به عنوان یک داروی بی‌خطر در نظر گرفته می‌شود. دوز روزانه ۲۰۰ تا ۲۴۰۰ میلی‌گرم در روز ALA بدون عوارض جانبی بی‌خطر تلقی می‌شود. با این‌حال‌، هیچ دوز ایمنی در کودکان گزارش نشده است.

از آنجایی که کروم می‌تواند عملکرد انسولین را تقویت ‌کند مطالعات در حال بررسی این موضوع هستند که آیا افزایش دریافت کروم خطر عدم تحمل به گلوکز را کاهش می‌دهد یا خیر.

یکی از مطالعات مداخله‌ای مشهور در سال ۱۹۹۷ اثر مکمل کروم را بر بیماران دیابت نوع ۲ بررسی کرده است. نتایج این مطالعه نشان داد که مکمل یاری با کروم غلظت گلوکز ناشتا، انسولین ناشتا و هموگلوبین A1c  (HbA1c) را در بیماران مبتلا به دیابت کاهش می‌دهد. در مطالعه‌ای دیگر نیز کروم باعث بهبود پاسخ انسولین به گلوکز در بزرگسال مبتلا به سندروم متابولیک شد. (سندروم متابولیک گروهی از عوامل خطر از جمله چاقی شکمی، تری‌گلیسرید بالا، HDL پایین، فشار خون بالا و افزایش سطح گلوکز ناشتا خون است که خطر بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت و سکته مغزی را افزایش می‌دهد. مقاومت به انسولین یک جزء اصلی از سندروم متابولیک است و کنترل آن هدف درمانی مهمی برای این بیماری محسوب می‌شود).

البته بعضی از مطالعات نشان می‌دهند که پاسخ به مکمل کروم ممکن است در افراد مختلف متفاوت باشد، احتمالا این مکمل در افرادی که مقاومت به انسولین شدیدتر و کنترل گلایسمیک ضعیف‌تری دارند موثرتر است.

کروم یکی از عناصر کمیاب است که به‌ صورت طبیعی در بسیاری از غذاها و مکمل‌های غذایی وجود دارد. مهمترین نقشی که برای کروم شناخته شده تقویت عملکرد انسولین و در نتیجه تاثیر بر متابولیسم کربوهیدرات‌، پروتئین و چربی‌ است. هرچند مکانیسم دقیق این فعالیت‌ها ناشناخته مانده اما باعث شده توجهات زیادی به سمت این ماده معدنی معطوف شود. ملح پیکولینات کروم جذب بیشتری نسبت به سایر املاح آن دارد.

منابع کروم:

کروم در بسیاری از غذاها از جمله انواع گوشت‌ها، صدف، جگر، سبزیجاتی مانند سیب زمینی، مغزها، مخمر آبجو، آبجو و شراب وجود دارد. غلات کامل نیز حاوی کروم هستند اما تصفیه آن‌ها موجب جدا شدن کروم همراه با جوانه و سبوس می‌شود.

مقادیر کروم در مواد غذایی بسته به شرایط قلیمی (آب و خاک) منطقه و همچنین فرآیندهای کشاورزی و تولیدی متفاوت است. بسیاری از مکمل‌های مولتی ویتامینی حاوی کروم هستند، همچنین مکمل کروم به صورت تک دوز نیز وجود دارد.

کمبود کروم منجر به مقاومت به انسولین و بروز برخی اختلالات لیپیدی می‌شود که این علائم با مکمل کروم تسکین می‌‌یابند. برخی مطالعات اپیدمیولوژیک سطوح پایین بافتی کروم را در بیماران دیابتی نشان می‌دهند.

بعضی از داروها با کروم تداخل دارند:

• انسولین
• متفورمین و سایر داروهای ضد دیابت
• لووتیروکسین

مصرف همزمان کروم با انسولین، متفورمین و سایر داروهای ضد دیابت ممکن است خطر هایپوگلایسمی را افزایش دهد. همچنین مصرف همزمان کروم با لووتیروکسین نیز توصیه نمی‌شوند به همین دلیل مکمل کروم با فاصله زمانی از این داروها استفاده شود. مصرف لووتیروکسین با کروم با ۶ ساعت فاصله زمانی باشد.

کروم و بهبود سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS):

این سندروم یک اختلال اندوکراین رایج است که زنان در سنین باروری را تحت تاثیر قرار می‌دهد و با ناباروری، چاقی، دیس‌لیپیدمی، هایپرآندروژنیسم، افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ و بیماری‌های قلبی عروقی مشخص می‌شود. در مطالعه‌ای که اثر مکمل کروم در زنان مبتلا به سندروم بررسی شد، کروم به طور قابل توجهی نمایه توده بدنی (BMI) را تا ۲٫۳۷ kg/m2 و سطح تستوسترون آزاد را تا  ۰٫۵۲ pg/mL در مقایسه با دارنما کاهش داد. در مطالعه‌ای دیگر نیز مکمل کروم توانست معیارهای مقاومت به انسولین را کاهش دهد.

دیس لیپیدمی:

مطالعات زیادی ارتباط بین دریافت کم کروم و افزایش سطح کلسترول را نشان داده‌اند. به همین دلیل محققان این فرضیه را مطرح کرده‌اند که مکمل کروم می‌تواند سطح لیپید خون را بهبود ‌بخشد. نتایج بعضی مطالعات نشان می‌دهند کروم سطح تری‌گلیسرید را کاهش و HDL  را افزایش می‌دهد.

کاهش وزن:

یک متاآنالیز در سال ۲۰۱۹ اثر مکمل کروم بر وزن را در افراد دچار چاقی و اضافه وزن بررسی کرد. شرکت‌کنندگانی که مکمل کروم را دریافت ‌کردند وزن بیشتری نسبت به گروه دارونما از دست دادند (۰٫۷۵ kg). همچنین  ۰٫۴۰ kg/m2از نمایه توده بدنی‌ (BMI ) و ۰٫۶۸% از چربی‌شان کاهش یافت.

منابع:

Elevated Intakes of Supplemental Chromium Improve Glucose and Insulin Variables in Individuals With Type 2 Diabete

گوارانا گیاهی با نام علمی Paullinia cupana  است که از گذشته به عنوان محرک و تقویت کننده قوای جنسی مصرف می‌شود. یکی از اجزای اصلی تشکیل دهنده گوارانا کافئین است که مسئول بسیاری از اثرات گوارانا ازجمله انرژی زایی، کاهش خستگی و کاهش وزن می‌باشد. علاوه بر کافئین، گوارانا سرشار از کاتچین، اپی کاتچین تئوبرومین، تانن و تئوفیلین است که اثرات آنتی اکسیدانی دارند. آنتی اکسیدان‌ها با خنثی کردن رادیکال‌های آزاد به افزایش سطح سلامت بدن کمک می‌کنند. ترکیبات آنتی اکسیدانی با این مکانیسم می‌توانند از بروز بیماری‌های قلبی عروقی، سرطان‌ها و سایر بیماری‌ها پیشگیری کنند. از دیگر خواص گوارانا می توان به کاهش خستگی، بهبود تمرکز، افزایش یادگیری، تسهیل کاهش وزن و خاصیت ضد باکتریایی این گیاه اشاره کرد. ازدیگر خواص گوارانا می‌توان به تقویت عملکرد ذهنی و کاهش فشارهای وارد شده حین ورزش اشاره کرد.

گوارنا نیز به دلیل داشتن کافئین باعث افزایش سطح انرژی و کاهش خستگی می‌شود و به تقویت عملکرد ذهنی و کاهش فشارهای وارد شده حین ورزش کمک می‌کند.

گوارانا محرک و تقویت کننده قوای جنسی می‌باشد. این گیاه حاوی کافئین است، به همین دلیل باعث افزایش سطح انرژی و کاهش خستگی می‌شود.

گوارانا حاوی مقدار زیادی کافئین است و از زمان قدیم جهت تقویت عملکرد ورزشی استفاده می شده است. مکمل های حاوی گوارانا قانونی بوده و در ورزشکاران بسیار قابل قبول است.

چاقی یک نگرانی رو به رشد است، زیرا به بسیاری از بیماری های مزمن از جمله بیماری های قلبی، دیابت نوع ۲ و سرطان مرتبط است. گوارانا به عنوان منبع غنی کافئین، به عنوان محرک عمل کرده و متابولیسم را طی ۱۲ ساعت، ۳ تا ۱۱ درصد تقویت می کند. به همین دلیل گوارانا از زمان قدیم به عنوان چربی سوز مورد استفاده است. علاوه بر این، گوارانا ژن هایی را که به تولید سلول های چربی کمک می کند سرکوب می نماید. گوارانا به عنوان ماده ای در نوشیدنی های انرژی زا مورد استفاده است. این ماده منبع عالی کافئین است که به حفظ تمرکز و افزایش انرژی ذهنی کمک می کند. در حقیقت دانه های گوارانا می توانند ۴ تا ۶ برابر قهوه کافئین داشته باشد.کافئین با مسدود کردن آدنوزین، باعث کاهش خواب آلودگی و افزایش آرامش مغز می شود. گوارانا بدون عوارض جانبی قابل توجه می تواند خستگی های روانی ناشی از سرطان را کاهش دهد. استفاده از مکمل های حاوی گوارانا در یک دوره کوتاه مدت، برای مقابله با خستگی ناشی از  شیمی درمانی در خانم هایی که مبتلا به سرطان پستان بوده اند، اثر بخش است.

بدن ما همواره تحت تاثیرات مخرب رادیکال‌های آزاد (ناشی از آلودگی‌های محیطی و متابولیسم درونی) قرار دارد. روند پیری در زنان با افزایش سن و تجمع رادیکال‌های آزاد از طرفی و کاهش سطح هورمون‌های جنسی به‌دنبال یائسگی، تسریع می‌شود. پوکی استخوان، بیماری‌های قلبی-عروقی، ایجاد چین و چروک‌های پوستی و اختلالات بینایی از مواردی هستند که با افزایش سن و شروع یائسگی، زندگی زنان را دچار اختلال می‌کنند. مصرف ویتامین‌ها، مواد معدنی و ترکیبات آنتی اکسیدانی علاوه بر تامین نیاز افراد، با پاکسازی رادیکال‌های آزاد از بدن محافظت کرده و باعث آهسته کردن روند پیری و افزایش سلامتی و احساس شادابی می‌شود. ترکیب آنتی‌اکسیدانی چای سبز فعالیت‌های ضدمتاستاز و ضدسرطان دارد.

چای سبز از برگ گیاه Camellia sinensis Theaceae ساخته می‌شود و دارای اثرات ضد سرطانی، ضد چاقی، ضد آترواسکلروتیک، ضد دیابت، ضد باکتری و ویروس است. بسیاری از مزایای سودمند چای سبز مربوط به فعالیت‌های اپی گالوکاتچین گالات (EGCG) ، یکی از اجزای اصلی کاتچین‌های چای سبز است. حدود ۲۰ سال، ما درگیر مطالعاتی برای آشکارکردن فعالیت‌های بیولوژیکی و مکانیسم‌های عملکرد چای سبز و EGCG هستیم. این مقاله خلاصه‌ای از چندین شواهد را نشان می‌دهد که خواص چای سبز برای سلامتی عمدتا بر اساس یافته‌های تجربی ما است. احساس خستگی را کاهش می‌دهد و دارای اثر ادرارآور است. تئانین و اسید آمینوبوتیریک برای کاهش فشار خون و تنظیم عملکردهای مغز و اعصاب عمل می‌کنند. ویتامین C ضداسکوربوتیک است، از آب مروارید جلوگیری می‌کند و سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند.

تکنیک‌های مدرن علمی پایه و اساس تأثیرات چای سبز برای سلامتی است که از زمان‌های بسیار قدیم شناخته شده است. اکنون بسیاری از مکانیسم‌های عملکرد چای سبز و EGCG سازنده آن شناخته شده است. به عنوان مثال، EGCG چندین پروتئین آنزیم را متصل می‌کند تا فعالیت آن‌ها را مهار کند، باعث ایجاد استرس اکسیداتیو در سلول‌ها و آغاز انتقال سیگنال با اتصال به پروتئین‌های سطح سلول می‌شود. مطالعات اخیر ما نشان داد که چای سبز و EGCG با تغییر در میزان بیان فاکتورهای رونویسی مربوطه، HNFها و SREBFها، ممکن است باعث تغییر در سطح mRNA آنزیم‌های گلوکونئوژنیک و لیپوژنیک شوند. علاوه بر این، ما نشان دادیم که یک بخش چای سبز بدون EGCG دارای برخی از تأثیرات ارتقا دهنده سلامتی است. مطالعات مداخله بالینی آینده شواهد متقاعدکننده‌تری را در مورد تأثیرات چای سبز ارائه می‌دهد.

اثرات ضدمتاستاز و ضدسرطان:

توجه زیادی به فعالیت ضدسرطانی چای سبز و کاتچین‌های چای با آزمایشات حیوانی و سلولی شده است. در واقع، ما دریافتیم که تزریق چای سبز در جلوگیری از متاستاز سلول سرطانی با استفاده از مدل‌های in vivo و in vitro موثر است. تجویز دهانی چای سبز باعث کاهش تعداد کلنی‌های ریه سلول‌های سرطان ریه موش لوئیس در سیستم متاستاز خود به خود شده است. آزمایش‌های انجام شده با غشای پایه که به طور فنی بازسازی شده است، نشان داد که تزریق چای سبز و کاتچین‌های تشکیل‌دهنده آن از نفوذ سلول‌های سرطانی از طریق غشای پایه جلوگیری می‌کند.

گالاکتوزامین به عنوان القا injury کننده آسیب کبدی در موش صحرایی شناخته شده است که از نظر پاتوفیزیولوژی مشابه هپاتیت ویروسی و هپاتیت ناشی از دارو در انسان است. چای سبز آسیب کبدی ناشی از گالاکتوزامین را در موش‌های صحرایی، تزریق داخل صفاقی گالاکتوس آمین (۵۰۰ میلی گرم در کیلوگرم) آسیب کبدی ناشی از نکروز در موش صحرایی و تجویز خوراکی چای سبز غنی از کاتچین، اثر گالاکتوزامین را مهار می‌کند. چای سبز میزان چندین نشانگر زیستی را در موش‌های تحت درمان با گالاکتوس آمین به مقادیر نزدیک به کنترل بازگرداند.

منبع:

Health-promoting effects of green tea

اینوزیتول یک ترکیب شبه ویتامین است که در بسیاری از غذاهای گیاهی و حیوانی یافت می‌شود. در پنجاه سال اخیر بارداری با افزایش خطر ابتلا به دیابت همراه است. بارداری به صورت فیزیولوژیک مقاومت به انسولین را افزایش می‌دهد، که این مقاومت به انسولین با افزایش التهاب و استرس اکسیداتیو در بدن مرتبط بوده و باعث تغییر در متابولیسم گلوکز و درنتیجه دیابت می‌شود. اگر مقاومت به انسولین کنترل نشود اثرات مضری بر مادر و جنین دارد. برای کنترل و درمان مقاومت به انسولین و افزایش قند خون در دوران بارداری تنها رژیم غذایی تنظیم شده و استفاده از انسولین مجاز است. در سال‌های اخیر استفاده از مکمل اینوزیتول و آنتی اکسیدان‌ها در بعضی از مطالعات آزمایشگاهی اثرات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی داشته و منجر به افزایش حساسیت به انسولین می‌شود.

اینوزیتول با افزایش حساسیت به انسولین خطر ابتلا به دیابت بارداری را کاهش می‌دهد. همچنین مصرف اینوزیتول به همراه فولیک اسید در دوران بارداری خطر تولد نوزاد نارس را کاهش می‌دهد، به ویژه در زنانی که در معرض خطر ابتلا به دیابت بارداری هستند. تجویز اینوزیتول در دوران بارداری ایمن است و در دوزهای پایین‌تر از دوازده گرم در روز عارضه‌ای ندارد. مصرف اینوزیتول تا هزار و صد میلی گرم در روز مجاز بوده و عوارض جانبی نخواهد داشت.

همچنین مصرف اینوزیتول سطح تری گلیسرید، تستوسترون و فشار خون را کاهش می‌دهد و باعث بهبود عملکرد تخمدان‌ها در زنان مبتلا به  PCOS می‌شود. برای بهبود سندروم متابولیک و سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) توصیه می‌شود و با ایجاد تعادل مواد شیمیایی در بدن به درمان ناراحتی‌های روحی مانند افسردگی کمک می‌کند.

منابع:

Inositol and Antioxidant Supplementation: Safety and Efficacy in Pregnancy. 2019

https://www.webmd.com/vitamins/ai/ingredientmono-299/inositol